|
İKTİSADİ İŞLETMEYE DAHİL OLMAYAN GAYRİMENKULLERİN KİRALANMASI İŞLEMİNİN KATMA DEĞER VERGİSİNDEN MÜSTESNA TUTULDUĞU HK.
Temyiz Eden : Türk Tanıtma Vakfı
Vekili : Av. ?
Karşı Taraf : Kavaklıdere Vergi Dairesi Başkanlığı/ANKARA
İstemin Özeti : Davacı vakıf adına 1999/1-12 nci dönemleri için re'sen katma değer vergisi salınıp, vergi ziyaı cezası kesilmiştir. Ankara 2. Vergi Mahkemesi 27.12.2004 günlü ve E:2004/819, K:2004/1116 sayılı kararıyla; davacı vakfın 1999 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu iktisadi işletme niteliğinde faaliyetleri bulunduğu ve bunlar için ayrı hesap tutmadığı, elde ettiği kira gelirleri için fatura düzenleyip, katma değer vergisi hesaplamadığı ileri sürülerek tarhiyat yapıldığı, kiralanan standın katma değer vergisine tabi olmadığı Maliye Bakanlığınca davacıya bildirildiği için bu nedenle tarhiyat yapılamayacağı, ancak vakfa ait olup 4 ayrı şirkete kiralanan gayrimenkuller 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 17/4-d maddesi gereği iktisadi işletmeye dahil olduğundan, bu işlem nedeniyle katma değer vergisi aranmasının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen reddine karar vermiştir. Davacı, kiralama işleminin iktisadi işletme niteliğinde olmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi Mustafa Bahtiyar'ın Düşüncesi: Davacı vakfın faaliyetleri iktisadi işletme niteliği taşımadığından ve iktisadi işletmeye dahil olmayan gayrimenkullerin kiralanması katma değer vergisinden müstesna tutulduğundan, davanın kısmen reddine ilişkin mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Emel Cengiz'in Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Dava, bir kısım faaliyetleri iktisadi işletme sayılan davacı vakıf adına, kiraya verdiği gayrimenkuller için fatura düzenlemediği ve katma değer vergisi hesaplayıp beyan etmediği iddiasıyla yapılan tarhiyata ilişkindir.
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 5 inci maddesinde, "Dernek ve vakıflara ait veya bağlı olup, 4 üncü
maddede yazılı şartları haciz bulunan işletmeler ile aynı mahiyetteki yabancı işletmeler, dernek ve vakıfların iktisadi işletmeleri olarak tanımlanmış, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 1 inci maddesinin 3/f bendinde Gelir Vergisi Kanununun 70 inci maddesinde belirtilen mal ve hakların kiralanması işlemlerinin katma değer vergisine tabi olduğu belirtilmiş, Kanunun 17 nci maddesinin 4/d bendinde ise iktisadi işletmelere dahil olmayan gayrimenkullerin kiralanması işlemleri istisna kapsamına alınmıştır. Bu husus 31 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğinin (B) Bölümünde de teyit edilmiştir.
Dosyada mevcut vakıf senedinin incelenmesinden, 2 nci maddede vakfın amacının, Türkiye'nin milli hedef ve menfaatleri doğrultusunda kültürel, turistik, sınai, hizmet, ticari , tarihi ve bilimsel sahalarda ülke ve dünya kamu oylarının kıymetlendirilmesine, ülkemizin doğal, ve ekonomik ve sosyal potansiyelinin değerlendirilmesine ve korunmasına yardımcı olmak, bu gayelere matuf her türlü maddi katkılarda bulunmak ve tanıtma ve yeterli malzemenin üretilmesini sağlamak ve böylece, Türkiye'nin doğru ve müspet imajını yaratma faaliyetlerinde bulunmak ve desteklemek olduğu belirtilmiş ve 3 üncü maddede ise vakfın amacına ulaşmak için yapabileceği işler sıralanmıştır.
Vergi inceleme raporunda, davacı vakfın amaçlarına ulaşmak için yaptığı kitap video teyp kasedi satışları, dergi gelirleri, yurt dışı fuarlarda yapılan el sanatları satışı ve kira gelirleri iktisadi işletme olarak nitelendirilmiştir.
Ancak, asıl gelirin kiradan kaynaklandığı, diğer faaliyetlerden elde edilen gelirlerin toplam gelir içerisinde çok cüzi
bir pay teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Ticari bir organizasyonu gerektirmeyecek nitelikte, vakfın amacına ulaşmak için yapılan bu tür kültür ve tanıtım faaliyetlerini iktisadi işletme olarak nitelendirmek mümkün değildir. Nitekim, aynı yıla ilişkin olarak kurumlar vergisine karşı açılan davada da Ankara 2. Vergi Mahkemesinin 27.12.2004 günlü ve E:2004/818, K:2004/1114 sayılı kararıyla, anılan faaliyetlerin iktisadi işletme mahiyetinde olmadığına karar verilmiş, bu karara karşı yapılan temyiz istemi Danıştay Dördüncü Dairesinin 8.11.2005 günlü ve E:2005/1037, K:2005/2030 sayılı kararıyla reddedilmiştir.
Bu durumda, yapılan faaliyetler iktisadi işletme niteliğinde olmadığından ve iktisadi işletmeye dahil olmayan, vakfa ait gayrimenkullerin kiralanması işlemleri katma değer vergisinden istisna tutulduğundan, Katma Değer Vergisi Kanununun 17 nci maddesinin 4/d bendine aykırı olarak davayı kısmen reddeden mahkeme kararında hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu nedenlerle davacının temyiz isteminin kabulüyle Ankara 2. Vergi Mahkemesinin 27.12.2004 günlü ve E:2004/819, K:2004/1116 sayılı kararının bozulmasına, 7.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
(DAN-DER; SAYI : 112)
BŞ/Aİ
|