Devlet Muhasebesi Standartları Kurulundan:
DEVLET MUHASEBESİ STANDARDI 12 (DMS 12) STOKLAR
Amaç
1. Bu standardın amacı stoklarla ilgili muhasebe işlemlerini açıklamaktır. Stokların muhasebeleştirilmesiyle ilgili temel ilke; stokların bir varlık olarak muhasebeleştirilmesinde, kullanılmasında ve elden çıkarılmasında gerçekleşen gelirler ile karşılaştırılacak olan maliyetin belirlenmesidir. Bu standart; stok maliyetlerinin, net gerçekleşebilir değere indirgemeyi de içererek, nasıl saptanacağını ve gidere dönüşeceğini açıklar. Standart ayrıca stok maliyetlerinin oluşumu, içeriği ve uygulanacak değerleme yöntemleri hakkında da bilgi verir.
Kapsam
2. Kamu idareleri, aşağıdaki hususlara ilişkin olanlar hariç, stokların muhasebeleştirilmesinde bu standardı uygular:
1) İnşaat sözleşmelerinden kaynaklanan yapılmakta olan işler,
2) Mali araçlar,
3) Tarımsal faaliyetlerle ilgili biyolojik varlıklar ve hasat zamanındaki tarımsal ürünler,
4) Bedelsiz ya da nominal bedel karşılığında yapılmakta olan hizmetler.
3. Bu standart aşağıdakiler tarafından elde tutulan stokların değerlemesinde kullanılmaz:
1) Tarım ve orman ürünleri, hasat dönemi sonrası tarımsal ürün, mineral ve mineral ürünler üreticileri. Bu tür stoklar net gerçekleşebilir değerleriyle değerlendiğinden bu değerde ortaya çıkan değişiklikler değişimin olduğu dönemde fazla ya da açık olarak kaydedilir.
2) Stoklarını gerçeğe uygun değerden satış giderlerini düşerek değerleyen ticari mal simsarı (komisyoncu). Bu stoklar gerçeğe uygun değerlerinden satış giderleri düşülerek değerlendiğinden, bu değerde meydana gelen değişiklikler ilgili olduğu dönemde açık ya da fazla olarak muhasebeleştirilir.
Tanımlar
4. Bu standartta geçen kavramlar aşağıdaki anlamlarda kullanılır:
Cari Yenileme Maliyeti:
Sahip olunan varlığın raporlama tarihinde edinilmesi durumunda, varlığın edinimi için kamu idaresinin katlanacağı maliyettir.
Bedel Karşılığında Yapılan Faaliyetlere İlişkin İşlemler:
Kamu idaresinin diğer taraftan yaklaşık değerini alarak veya diğer tarafa yaklaşık değerini vererek varlık ya da hizmet sattığı veya aldığı işlemler, bedel karşılığında yapılan faaliyetlere ilişkin işlemlerdir.
Gerçeğe Uygun Değer:
Piyasa koşullarında muvazaasız bir işlemde bilgili ve istekli taraflar arasında bir varlığın el değiştirmesi veya bir borcun ödenmesi için belirlenen tutardır.
Stoklar:
Aşağıdaki varlıklardır:
1) Üretim sürecinde kullanılacak olan ilk madde ve malzemeler,
2) Hizmetlerin ifasında kullanılacak ya da dağıtılacak olan malzemeler,
3) İşin normal akışı içerisinde dağıtım ya da satılmak için elde tutulanlar,
4) Üretim sürecinde olan varlıklar.
Net Gerçekleşebilir Değer:
Olağan iş akışı içerisinde tahmini satış fiyatından, tahmini tamamlanma maliyetleri ve satışı gerçekleştirmek için gerekli tahmini satış giderleri toplamının düşürülmesiyle elde edilen tutardır.
Bedel Karşılığında Yapılan Faaliyetler Dışındaki İşlemler:
Bedel karşılığında yapılan faaliyetlere ilişkin işlemler dışındaki işlemlerdir. Bu tür işlemlerde kamu idaresi karşılığını doğrudan vermeden veya düşük karşılık vererek bir değer alır ya da karşılığını doğrudan almadan veya daha düşük karşılık alarak bir değer verir.
Maliyet Bedeli:
İktisadi kıymetin edinilmesi veyahut değerinin artırılması karşılığında yapılan ödemelerle bunlara ilişkin giderlerin toplamıdır.
Net Gerçekleşebilir Değer
5. Net gerçekleşebilir değer, bir kamu idaresinin olağan iş akışı içerisinde stokların satılmasından elde etmeyi beklediği net tutarı ifade eder. Gerçeğe uygun değer ise aynı stoğun, piyasa koşullarında, bilgili ve istekli alıcı ve satıcılar arasında değiş tokuş edilebileceği tutarı yansıtır. Birincisi kamu idaresine özgü değerdir, ikincisi ise kamu idaresine özgü değer değildir. Dolayısıyla stoklar için net gerçekleşebilir değer, stoğun gerçeğe uygun değerinden satış maliyetlerinin düşülmesiyle elde edilen değere eşit olmayabilir.
Stoklar
6. Stoklar; ilk madde ve malzemeler, yarı mamuller, mamul mallar, ticari mallar ya da satılmak üzere elde tutulan arazi ve diğer emlak gibi malları kapsar. Birçok kamu idaresinde stoklar, satış amacından ziyade hizmetlerin sağlanmasıyla ilgilidir. Bu tür durumlarda stoklar, kamu idaresinin henüz gelirini muhasebeleştirmediği hizmete ait maliyetleri de kapsar.
7. Stoklar şunları içerebilir:
1) Mühimmat,
2) Sarf malzemesi,
3) Bakım onarım malzemeleri,
4) Maddi duran varlıklar için (ilgili standardında bahsedilenler hariç) yedek parçalar,
5) Stratejik hammadde stoğu (örneğin enerji stokları),
6) İhraç edilmemiş madeni para stoğu,
7) Satılmak için elde tutulan pul ve benzeri değerli kâğıtlar,
8) Eğitimle ilgili malzemeler, yapılmakta olan işler, bunlarla ilgili stoklar,
9) Satış için elde tutulan arazi/emlak.
8. Devletin elde tutulan pul ve benzeri değerli kâğıtlar ile madeni para gibi çeşitli varlıkları oluşturmak ve ihraç etmek hakkını kontrol ettiği durumlarda, bu stok kalemleri bu standardın kapsamında stok olarak muhasebeleştirilir. Bu kalemler, üzerlerindeki yazılı değerden raporlanmazlar ancak maliyet ve net gerçekleşebilir değerden düşük olanıyla ve para basımı maliyetinden değerlenirler.
9. Devlet acil durumlarda kullanmak için enerji rezervleri gibi çeşitli stratejik hammadde stoğu edindiği durumlarda, bu stoklar bu standart kapsamında muhasebeleştirilir.
Stokların Değerlemesi
10. Stoklar maliyet ve net gerçekleşebilir değerden düşük olanı ile değerlenir.
11. Stokların bedel karşılığında yapılan faaliyetler dışındaki işlemlerle edinildiği durumlarda maliyetleri, edinim tarihindeki gerçeğe uygun değeriyle değerlenir.
12. Bedelsiz ya da nominal bedelle dağıtım yapılması ya da nominal bedelle veya bedelsiz olarak dağıtılacak üretim sürecindeki malların tüketimi için elde tutulan stoklar; maliyet ve cari yenileme maliyetinden düşük olanı ile değerlenmelidir.
Stok Maliyetleri
13. Stokların maliyeti; tüm satın alma, dönüştürme ve stokların mevcut duruma ve konuma getirilmesi için katlanılan diğer maliyetleri içerir.
Satın Alma Maliyetleri
14. Stokların satın alma maliyetleri; satın alma fiyatı, ithalat vergileri ve diğer vergiler (vergi idaresinden geri alınabilecek olanlar hariç) ve taşıma, boşaltma ve diğer mamul, malzeme ve ticari malların edinimiyle doğrudan bağlantısı kurulabilen maliyetleri içerir. Ticari iskontolar, indirimler ve benzeri diğer kalemler satın alma maliyetinin belirlenmesinde indirim konusu yapılır.
Dönüştürme Maliyetleri
15. Stokların dönüştürme maliyetleri; direkt işçilik giderleri gibi üretimle doğrudan ilişkili maliyetleri kapsar. Bu maliyetler ayrıca malzemenin mamule dönüştürülmesi sırasında ortaya çıkan sabit ve değişken genel üretim giderlerinden sistematik bir şekilde dağıtılan tutarları da içerir. Sabit genel üretim giderleri; fabrika binası ve donanımının onarımı ve amortismanı, fabrika yönetimi ve idaresi maliyetleri gibi üretim hacminden bağımsız olarak nispeten sabit kalan endirekt üretim maliyetleridir. Değişken genel üretim giderleri ise dolaylı malzeme ve işçilik giderleri gibi üretim hacmiyle tam ya da hemen hemen doğru orantılı olarak değişen dolaylı üretim maliyetleridir.
16. Sabit genel üretim giderlerinin dönüşüm maliyetlerine dağıtımı, üretim araç gereçlerinin normal kapasitede olduğu durum esas alınarak yapılır. Normal kapasite; bakım ve onarımlardan kaynaklanan kapasite düşüklüğü de dikkate alınarak ortalama olarak bir ya da birkaç dönemde ya da sezonda normal koşullar altında elde edilmesi beklenen üretim miktarıdır. Eğer gerçek üretim düzeyi normal kapasiteye yaklaşırsa üretimin gerçek düzeyi kullanılabilir. Her bir üretim birimine dağıtılan sabit genel üretim gider tutarı, düşük kapasite ya da atıl kapasite nedeniyle arttırılmaz. Dağıtılmayan genel üretim giderleri oluştukları dönemde gider olarak muhasebeleştirilir. Anormal düzeyde yüksek üretim olan dönemlerde, her bir üretim birimine dağıtılan sabit genel üretim giderleri, stokların maliyetlerin üzerinde değerlenmemesi için azaltılır. Değişken genel üretim giderleri, her bir üretim birimine üretim araç gereçlerinin gerçek kullanımına göre dağıtılır.
17. Hem sabit hem de değişken genel üretim giderlerinin dağıtımı; alt yapı yatırımlarıyla geliştirilmemiş arazinin geliştirilmiş araziye dönüştürülmesi için katlanılan maliyetleri içerebilir.
18. Üretim süreci; ortak ürün, ana ürün ve yan ürün gibi aynı anda birden fazla ürünün üretilmesiyle sonuçlanabilir. Her bir ürünün dönüştürme maliyetlerinin ayrı olarak belirlenememesi durumunda bu maliyetler ürünler arasında rasyonel ve tutarlı bir biçimde dağıtılır. Maliyetlerin dağıtımı, ya ürünlerin bağımsız olarak belirlenebildiği üretim düzeylerindeki her bir ürünün göreceli satış değerleri ile ya da üretimin tamamlanmasından sonraki her bir ürünün göreceli satış değerleri ile yapılabilir. Birçok yan ürün doğası gereği önemsizdir. Eğer durum böyle ise, yan ürünler genellikle net gerçekleşebilir değerden ölçülür ve bu değer ana ürünün maliyetinden indirilir. Sonuç olarak ana ürünün defter değeri, kendi maliyetinden önemli düzeyde farklılık göstermez.
Diğer Maliyetler
19. Diğer maliyetler, stokları mevcut durumlarına ve konumlarına getirdikleri ölçüde stokların maliyetine dâhil edilirler. Örneğin üretimle ilgili olmayan genel üretim giderleri ya da özel müşteri talepleri için katlanılan ürün tasarımı maliyetlerinin stokların maliyetine dâhil edilmesi uygun olabilir.
20. Stokların maliyetine dâhil edilmeyen ve oluştukları dönemde gider olarak muhasebeleştirilen maliyetlere örnekler şunlardır:
1) Normalin üstünde gerçekleşen atık malzeme, işgücü ve diğer üretim maliyetleri,
2) Bir sonraki üretim aşaması için zorunlu olanlar dışındaki depolama maliyetleri,
3) Stokları mevcut durum ve konumlarına getirmeye katkı sağlamayan genel yönetim giderleri,
4) Satış maliyetleri.
21. Borçlanma maliyetleri hakkındaki standartta, borçlanma maliyetlerinin stokların maliyetine dâhil edildiği sınırlı durumlar tanımlanmaktadır.
22. Kamu idaresinin, bazı stok malzemelerini vadeli satın alması ve ödemenin de vade farkı içermesi durumunda bu fark parasal kaynağın sağlandığı dönemlerde faiz gideri olarak muhasebeleştirilir.
Hizmet Sunanların Stok Maliyetleri
23. Bedelsiz ya da nominal bedel karşılığında yapılmakta olan hizmetler hariç olmak üzere hizmetlere ilişkin stoklar üretim maliyetleri ile değerlenir. Bu maliyetler temel olarak, denetleyici personel dâhil işgücü maliyetleri ve doğrudan hizmeti sunmakla uğraşan personel maliyetlerinden ve bunlarla ilişkili genel üretim giderlerinden oluşur. Doğrudan görev almayan işgücü ve satış ve genel idari personelle ilgili diğer maliyetler hizmetin maliyetine dâhil edilmez ama oluştukları dönemde gider olarak muhasebeleştirilir. Hizmet sunanların stoklarının maliyeti, dönem fazlasındaki payı veya hizmet sunanlar tarafından fiyatlara dâhil edilen üretimle ilgili olmayan maliyetleri içermez.
Biyolojik Varlıklardan Elde Edilen Tarımsal Ürün Maliyetleri
24. Kamu idaresince biyolojik varlıklardan elde edilen tarımsal ürünler (örneğin koyundan elde edilen yün gibi) tarımla ilgili standarda göre değerlenir.
Maliyet Ölçüm Yöntemleri
25. Standart maliyet yöntemi ya da perakende satış yöntemi gibi yöntemler kullanılarak elde edilen maliyetlere ilişkin sonuçlar gerçek stok maliyetine yakınsa bu yöntemler kullanılabilir. Standart maliyetler; ilk madde ve malzeme, işgücünün, etkinliğin ve kapasite kullanımının normal düzeyini hesaba katar. Standart maliyetler düzenli olarak gözden geçirilir ve eğer gerekliyse mevcut durumun koşullarına göre yeniden belirlenir.
26. Kamu idaresine bedel karşılığında yapılan faaliyetler dışındaki işlemlerle aktarıldığı durumlarda stoklar, edinim tarihindeki gerçeğe uygun değeriyle değerlenir.
Maliyet Belirleme Yöntemleri
27. Normal koşullar altında birbiriyle ikame edilemeyen stok kalemlerinin ve özel projeler için üretilen ve ayrılan mallar ya da hizmet kalemlerinin maliyeti, bu kalemlerin her birinin özel maliyeti dikkate alınarak belirlenir.
28. Maliyetlerin özel olarak belirlenmesi, özel maliyetlerin belirli stok kalemleri ile ilişkilendirilmesi anlamına gelir. Bu yöntem, üretilmiş ya da satın alınmış olup olmadığına bakılmaksızın özel projelere ayrılmış kalemler için uygun bir yaklaşımdır. Ancak maliyetlerin özel olarak belirlenmesi yöntemi, normal koşullar altında birbirleri ile ikame edilebilir olan büyük miktarlarda stok kalemleri olduğunda uygun değildir. Bu tarz durumlarda, dönem net fazla ya da açığındaki etkilerini görmek için stokta kalan kalemleri seçme yöntemi kullanılabilir.
29. Maliyetlerin özel olarak belirlendiği durumlarda kamu idaresi, aynı mahiyet ve kullanıma haiz olan tüm stoklar için aynı maliyet yöntemlerini kullanır. Farklı mahiyet veya kullanıma haiz olan stoklar için (örneğin bir aşamada kullanılan belirli ticari mallar ve başka bir aşamada kullanılan aynı tip ticari mallar) farklı maliyet yöntemleri kullanılabilir. Stokların coğrafik yerlerindeki ve buralara özgü vergi kurallarında farklılık kendi başına farklı maliyet yöntemlerinin kullanımı için yeterli değildir.
30. Maliyetlerin özel olarak belirlendiği durumlar hariç stokların maliyeti ilk giren ilk çıkar (FIFO) ya da ağırlıklı ortalama maliyet formülüyle belirlenir. Kamu idaresi, kendisi için benzer mahiyet ve kullanıma sahip bütün stoklarda aynı maliyet yöntemini kullanır. Farklı mahiyet veya kullanıma haiz stoklar için farklı maliyet yöntemleri kullanılabilir.
31. FIFO yönteminde; stoğa ilk girenlerin ilk olarak satılacağı ve bunun sonucunda dönemin sonunda stokta kalan kalemlerin en son alınan ya da üretilen kalemler olduğu varsayılır. Ağırlıklı ortalama maliyet yöntemindeki her bir kalemin maliyeti; dönemin başlangıcındaki benzer kalemlerin ağırlıklı ortalama maliyeti ve dönem boyunca satın alınan ya da üretilen benzer kalemlerin ağırlıklı ortalama maliyetiyle belirlenir. Ortalama, kamu idaresinin iş akışına ve faaliyetlerine bağlı olarak, dönemsel bazda ya da her bir alımda hesaplanabilir.
Net Gerçekleşebilir Değer
32. Stokların maliyeti; stokların zarar görmesi, tamamen ya da kısmen kullanılamaz hale gelmesi ya da satış fiyatlarının düşmesi gibi durumlarda geri kazanılamayabilir ve stok maliyeti geri kazanılabilir tutardan daha yüksek olabilir. Stokların maliyeti, tahmini tamamlanma maliyeti ya da satışı yapmak için katlanılan tahmini maliyetler, mübadele veya dağıtım maliyetleri arttığında geri kazanılamayabilir. Stoklar mali tablolarda, kullanımları veya satılmaları sonucunda elde edilmesi beklenen tutardan daha yüksek bir bedelle izlenemez. Maliyetlerin kullanım veya satış sonucu elde edilecek tutardan yüksek olması durumunda, stok değer düşüklüğü karşılığı ayrılır.
33. Stoklar genellikle kalem kalem net gerçekleşebilir değere indirgenir. Bu indirim, stok değer düşüklüğü karşılığı ayırmak suretiyle yapılır. Benzer amaçlara veya nihai kullanıma sahip olan, aynı coğrafi bölgede üretilen ve satılan ve ilgili olduğu ürün grubundaki diğer ürünlerden pratik olarak ayrılması mümkün olmayan aynı ürün grubuna ait stok kalemleri, kalemler bazında ayrı ayrı değil, gruplandırılmak suretiyle değerlendirilmeye tabi tutulabilir. Ancak, net gerçekleşebilir değerin hesaplanmasında stoklar, mamul mallar veya belli bir sektör veya coğrafi bölgedeki tüm stoklar şeklinde gruplandırılmak suretiyle değerlendirilmeye tabi tutulamaz. Hizmet sunanlar genellikle maliyetleri, bağımsız bir satış fiyatı tespit edilen her bir hizmet bazında değerlendirirler. Böylece her bir hizmet ayrı bir kalem olarak değerlendirilir.
34. Net gerçekleşebilir değerin tahmini, hesaplama anında stokların satılması durumunda elde edilmesi beklenen satış tutarları esas alınarak yapılır. Örneğin, satışların ya da sözleşme hükümlerinin karşılanması için tutulan stok miktarının net gerçekleşebilir değerinin belirlenmesinde sözleşme fiyatı esas alınır. Eğer elde tutulan stok miktarından daha az bir miktar için satış sözleşmesi yapılmışsa, kalan miktarın net gerçekleşebilir değeri genel satış fiyatları esas alınarak belirlenir. Elde tutulan stoktan daha fazla miktar için yapılan satış sözleşmelerinden ve satın alma sözleşmelerinden doğan şarta bağlı yükümlülük ya da karşılıklara ilişkin hususlar ilgili standartta bulunabilir.
35. Stokların üretiminde kullanılmak için elde tutulan ilk madde ve malzemeler eğer üretiminde kullanılacakları mamul malların; maliyetine veya maliyetinin üzerinde satılması, dağıtılması ya da mübadele edilmesi bekleniyorsa, maliyet bedelinin altına indirgenemez. Bununla beraber ilk madde ve malzemenin fiyatlarındaki azalış, mamul malların maliyetinin net gerçekleşebilir değerini aşacağını gösteriyorsa, ilk madde ve malzemenin değeri net gerçekleşebilir değerine indirgenir. Bu durumlarda ilk madde ve malzemenin yenileme maliyeti, net gerçekleşebilir değerinin ölçümünde en uygun ölçüt olabilir.
36. Birbirini izleyen her bir dönemde net gerçekleşebilir değerin yeniden değerlemesi yapılır. Daha önce stokların net gerçekleşebilir değere indirgenmesine neden olan koşullar ortadan kalktığında ya da değişen ekonomik koşullar nedeniyle net gerçekleşebilir değerde bir artış olduğuna dair açık bir kanıt varsa indirgeme işlemi iptal edilir (iptal edilen tutar başlangıçta kaydedilen tutarla sınırlıdır). Böylece yeni defter değeri, maliyet ve yeniden gözden geçirilmiş net gerçekleşebilir değerden düşük olanıdır. Bu durum, örneğin satış fiyatı düştüğü için net gerçekleşebilir değer üzerinden izlenen bir stok kaleminin sonraki dönemlerde hâlâ elde tutulması ve satış fiyatının artması durumunda söz konusu olur.
Malların Bedelsiz ya da Nominal Bedelinden Dağıtımı
37. Bir kamu idaresi, gelecek ekonomik faydalarının net nakit akışları yaratıp yaratmadığına bakmaksızın elinde stok tutabilir. Bu stok çeşitleri, devletin belirli malları ücretsiz ya da nominal bedelinden dağıtmaya karar verdiğinde ortaya çıkabilir. Bu durum kamu idaresinin amaçlarına ulaşması için zorunluysa, mali raporlama açısından stokların gelecek ekonomik faydaları, kamu idaresinin bunları edinmek için ödemesi gereken miktarı yansıttığından maliyet bedeliyle değerlenir. Eğer stoğun elde tutulma amacı değişirse, stoklar maliyet ve net gerçekleşebilir değerden düşük olanı ile değerlenir.
Gider Olarak Muhasebeleştirme
38. Stoklar satıldığında, el değiştirdiğinde ya da dağıtıldığında bunların defter değerleri ilgili gelirin muhasebeleştirildiği dönemde gider olarak muhasebeleştirilir. Eğer ilgili gelir yoksa gider, malların dağıtıldığında ya da ilgili hizmet ifa edildiğinde muhasebeleştirilir. Stokları net gerçekleşebilir değerine indirgeyen stok değer düşüklüğü karşılığı tutarları ve stoklarla ilgili kayıplar, indirgemenin ve kayıpların oluştuğu dönemde gider olarak muhasebeleştirilir. İlgili stoğun satılması, el değiştirmesi, dağıtılması anında karşılık hesapları kapatılır.
39. Hizmet sunanlar; stokları normal olarak hizmetler ifa edildiğinde ya da faturalandırma anında gider olarak muhasebeleştirir.
40. Bazı stoklar diğer varlıklara tahsis edilir. Bu şekilde diğer varlıklara tahsis edilen stoklar varlığın faydalı ömrü boyunca gider olarak muhasebeleştirilir.
Açıklama
41. Mali tablolar aşağıdaki hususları açıklamalıdır:
1) Kullanılan maliyet yöntemleri dâhil stokların değerlemesinde benimsenen muhasebe politikaları,
2) Stokların toplam defter değerleri ve stokların kamu idaresine uygun bazda sınıflandırılmış ayrı ayrı tutarları,
3) Gerçeğe uygun değerden satış için katlanılan maliyetler düşüldükten sonra kalan değerle izlenen stokların defter değeri,
4) Dönem içinde gider olarak muhasebeleştirilen stokların tutarı,
5) Dönem içinde gider olarak muhasebeleştirilen stok değer düşüklüğü karşılığı tutarları, iptalleri ve iptallere yol açan işlem ve durumlar,
6) Yükümlülükler için güvence olarak tutulan stokların defter değeri.
42. Farklı sınıflandırılan stokların defter değeri ve bu varlıklardaki değişimin boyutları hakkındaki mali bilgiler, mali tablo kullanıcıları için yararlıdır. Stokların genel sınıflandırılması; ticari mallar, üretim malları, ilk madde ve malzemeler, mamuller ve yarı mamuller şeklindedir. Hizmet sunanların stokları ise yarı mamuller olarak tanımlanabilir.
43. Dönem içinde gider olarak kaydedilen stok miktarları; yeni satılmış, mübadele edilmiş ya da dağıtılmış stokların değerlemesinde daha önce dâhil edilen maliyetler ve dağıtımı yapılmamış genel üretim giderleri ve stokların normalden fazla üretilmelerinden kaynaklanan maliyetlerden oluşur. Kamu idaresine özgü bazı durumlar, dağıtım maliyetleri gibi diğer bazı maliyetlerin stok maliyetlerine dâhil edilmesini gerektirebilir.
Yürürlük Tarihi ve Diğer Hususlar
44. Bu standart, Uluslararası Muhasebeciler Federasyonu (IFAC) Kamu Sektörü Muhasebe Standartları Kurulu tarafından yayınlanan ve 2010 yılının Ocak ayı itibarıyla yürürlükte olan Stoklar konulu standarttan (IPSAS 12) yararlanılarak hazırlanmıştır.
45. Bu standart Devlet Muhasebesi Standartları Kurulunun izni ve onayı olmadan çoğaltılamaz, çevirisi yapılamaz, dağıtılamaz ve yayımlanamaz. Kaynak gösterilmeksizin alıntı yapılamaz.
46. Bu standart, Maliye Bakanlığı ve ilgili kamu idarelerince uygulanmasına ilişkin düzenleme yapılmak üzere yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.
|