TASFİYE İŞLEMLERİ SONUÇLANAN ŞİRKETİN BU HUSUSU İDAREYE BİLDİRİP İNCELEME TALEP ETTİKTEN SONRA 5422 SAYILI KURUMLAR VERGİSİ KANUNUNUN 35. MADDESİ UYARINCA BİR AY İÇİNDE İNCELEMEYE BAŞLAMADIĞINDAN, YASANIN EMRETTİĞİ HÜKMÜNE UYULMADAN YAPILAN TARHİYATTA YASAL UYARLIK BULUNMADIĞI HK.

Temyiz İsteminde Bulunan : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : Tasfiye Halinde ... Sağlık Tesisleri ve Tic. A.Ş.
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin 1996 yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucu düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak aynı yılın Aralık dönemi için adına re'sen tarh edilen ağır kusur cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 35. maddesi hükmü uyarınca tasfiye memuru tarafından tasfiyenin sonuçlandığının idareye bildirilip hesaplarının incelenmesinin istenilmesi üzerine en geç bir ay içinde incelemeye başlanılmasının zorunlu olduğu, dosyadan, yükümlü şirketin Genel Kurulunca 15.7.1996 tarihinden itibaren şirketin tasfiye edilmesine karar verildiği. tasfiye memuru olarak Mehmet Kaya'nın tayin edildiği, tasfiyeye 1.10.1996 tarihinde başlandığı ve 26.11.1997 tarihinde tamamlandığı. 9.12.1997 tarih ve 37867 kayıt nolu dilekçe ile tasfiye işlemlerinin tamamlandığı bildirilerek hesapların incelenmesinin talep edildiği, idarece 24.4.1998 tarihinde incelemeye başlandığı ve düzenlenen 1.4.1999 tarih ve 1994-22/R-24 sayılı vergi inceleme raporuna dayanılarak uyuşmazlık konusu cezalı tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı, olayda, idarece Kurumlar Vergisi Kanununun 35. maddesine göre incelemeye bir ay içinde başlanılması gerekirken bu süreye uyulmadığından düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek ağır kusur cezalı katma değer vergisini kaldıran Gaziantep Vergi Mahkemesinin 16.2.2000 tarih ve 2000/139 sayılı kararının; Kurumlar Vergisi Kanununun 30. maddesi uyarınca her takvim yılının bir tasfiye dönemi sayılacağı, aynı Kanunun 32. ve 33. maddeleri uyarınca yapılan incelemenin ve cezalı tarhiyatın yasal olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Savcı Yakup Kaya'nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi Aydemir Saydan'ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:

Temyiz edilen Gaziantep Vergi Mahkemesinin 16.2.2000 tarih ve 2000/139 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 16.4.2002 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

YÖ/ÖEK