Danıştay Onüçüncü Daire

Adi komandit şirketlerde komandite ortaklara ödenen ücretlerin gider yazılmasından dolayı bulunan matrah farkından ötürü komanditer ortaklar adına da payları oranında tarhiyat yapılabilir. Anlaşmazlığın konuşu; davalının komanditer ortağı bulunduğu adi komandit şirketin komandite ortaklara işleri yönetmeleri nedeniyle verilen ücretin Gelir Vergisi Kanunu'nun 41. maddesinin 2 numaralı bendi ile son fıkrası hükümlerine aykırı olarak gider yazılmasından dolayı, bulunan matrah farkı nedeniyle komanditer ortak adına tarhiyat yapılıp yapılmayacağına ilişkin bulunmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 38. ve 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 13. maddelerinde, safi kazancın tanımı, teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonundaki ve başındaki değerleri arasındaki fark olarak yapılmış olup, ticari kazancın bu suretle saptanması sırasında, ayrıca Vergi Usul Kanunu'nun değerlemeye ait hükümleriyle Gelir Vergisi Kanunu'nun 40 ve 41. maddelerinde gösterilen gider kabul edilen ödemelerle, gider kabul edilmeyen ödemelere ilişkin hükümlerine de uyulacağı belirtilmiştir, işte bu şekilde oluşan ve mali kar dediğimiz vergiye konu olan şirket karından, şüphesiz ki şirket ortakları hisseleri oranında yükümlüdürler. Adi komandit şirketlerde sözkonusu kar payım komanditer ortaklar yıl sonunda elde etmiş sayıldıklarından ve diğer sermaye şirketlerinin ortakları gibi, karın kendilerine intikal eden kısmıyla değil, mali karın hisselerine düşmesi gereken kısmıyla sorumlu olduklarından, dolayı olduğu gibi komandite ortaklara ödenen ücretlerin gider yazılmasından dolayı bulunan matrah farkından ötürü, komanditer ortak adına tarhiyat yapılması yerinde olduğundan Temyiz Komisyonu kararında bu yönden isabet bulunmamaktadır. Yukarıdaki nedenlerle, davanın kabulü ile yeniden bir karar verilmek üzere, Temyiz Komisyonu kararının bozulmasına çoğunlukla karar verildi.