Danıştay Onüçüncü Daire

Geçici ve kesin kabul usulüne tabi olan inşaat ve onarma işlerinde işin bitim tarihi geçici kabulün yapıldığı yıldır. 1970 takvim yılı için şirketleri adına salınan kurumlar vergisini, terkin eden Temyiz Komisyonu kararının bozulması istemiyle açılan davayı, 193 sayılı GVK'nun 44. maddesinin 1 numaralı bendinde muvakat ve kati kabul usulüne tabi olan inşaat ve onarma işlerinde işin bitim tarihinin geçici kabulün yapıldığı yıl olacağının hükme bağlandığı ve Danıştay'ın süregelene içtihatlarıyla da geçici kabul tutanağında geçerlik tarihi olarak belirtilen tarihin değil geçici kabul tutanağının düzenlendiği tarihin işin bitim tarihi olarak kabul edilmesi gerekeceği esasinin benimsendiği, incelenen dosyada bulunan geçici kabul tutanağının 21.1.1971 gününde düzenlendiği anlaşıldığından, yükümlü tarafından 1971 takvim yılı için verilecek beyannamede, bu yıl için belirecek kar ve zarar durumuna göre gösterilmesi gereken 1969 yılı zararının ancak 1971 yılı kazancından mahsubu olanağı bulunduğundan, geçici kabul tutanağının geçerlik tarihi olarak 15.6.1970 gününün işin bitim tarihi olarak kabulü ile 1969 yılı zararının bu yıl kazancından mahsubu gerektiği yolundaki komisyon kararında kanuna uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul ederek, dava konuşu komisyon kararım bozan Danıştay 13. dairesi kararının düzeltilmesini isteyen şirket iddiaları 521 sayılı Danıştay Kanunu'nun 98. maddesinde sayılı nedenlerden birinin bulunmadığından davanın reddine oybirliğiyle karar verildi.