Danıştay Yedinci Daire
VUK'nun 371. maddesinin amacı, pişmanlık duyan mükellefleri korumak olup, kanunda pişmanlık hükümlerinden yalnızca vergi beyan eden mükelleflerin yararlanacağına ilişkin bir hüküm yoktur. Bu nedenle re'sen takdire gidilmesi hükümleri dolayısıyla zamanında verilmiş sayılması yolundaki amacına da ters düşer. Uyuşmazlık, yükümlünün pişmanlıkla verdiği 1977 mart dönemi beyannamesinde vergiye tabi satışı bulunmadığım beyan etmesi üzerine pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacağı gerekçesiyle 213 sayılı Kanun'un 30. maddesin dayanılarak re'sen takdi yoluyla salınan kaçakçılık cezalı gider vergisinin Temyiz Komisyonu'nca terkin edilmesinden doğmuştur. 6802 sayılı Gider Vergileri Kanunu'nun 47. maddesinin (e) bendinde yükümlülerin herhangi bir dönemde vergiye tabi muamelelerinin bulunmaması halinde dahi durumu, beyanname verme süresi içinde ilgili vergi dairesine bildirmeleri zorunlu kılınmış, 213 sayılı VUK'nun 30. maddesinin birinci bendinde de, vergi beyannamesinin yasal süresinin sonundan başlayarak 15 gün' geçtiği halde verilmemesi hali re'sen takdir nedeni olarak belirtilmiştir. Kanunda öngörülen süre içinde boş beyanname veren yükümlüler hakkında yalnızca vergiye tabi muameleleri bulunmadığı gerekçesiyle re'sen takdir hükümlerinin uygulanmasının sözkonusu olmayacağı açıktır. \r Diğer taraftan, 213 sayılı VUK'nun 'Pişmanlık ve ıslah' başlığım taşıyan 371. maddesinde, beyana dayanan vergilerde hileli vergi suçu, kaçakçılık veya kusur niteliğindeki kanuna aykırı eylemlerini ilgili makamlara kendiliğinden bildiren yükümlülere maddede yazılı koşullar gerçekleştiği takdirde ceza uygulanamayacağı hükme bağlanmıştır. Haber vermenin yükümlülerce kendiliğinden yapılması,. pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına, sonradan verilen beyannamenin zamanında verilmiş beyanname sayılmasına ve vergi cezasının kalkmasına etken olmaktadır. Maddenin amacı pişmanlık duyan yükümlüleri korumak olup yasada pişmanlık hükümlerinden sadece vergi eden yükümlülerin yararlanacağına dair bir hüküm yoktur. Pişman olma yükümlülerin sübjektif durumlarım gösterdiğinden vergi beyan eden yükümlü ile vergiye tabi muamelesi olmadığım beyan eden yükümlü arasında bir fark bulunmamaktadır. Dolayısıyla vergiye tabi muamelesi bulunmadığım beyan eden yükümlü hakkında re'sen takdire gidilmesi, kanun koyucunun, sonradan verilen beyannamenin pişmanlık hükümleri dolayısıyla zamanında verilmiş sayılması yolundaki amacına da ters düşer. Bu itibarla idarece inceleme yapılarak başkaca bir takdir nedeni saptanmadığı sürece sadece beyannamede herhangi bir vergi beyan edilmediğinden bahisle re'sen takdir yoluyla tarhiyat yapılmasına olanak yoktur. Açıklanan nedenlerle yasaya uygun bulunan Temyiz Komisyonu karannın bozulması istemiyle açılan davanın reddine oybirliğiyle karar verildi.