|
|
Dairesi
Pamuk yağı üretimi sonunda ortaya çıkan küspe, kabuk, linter ve sopstok gibi maddeler ürün ya da yan ürün değil, üretim artığı olduklarından, değerlemelerinin VUK 275. maddeye göre değil, 278. maddeye göre yapılması gerekir.
|
|
|
Karar No
1990/3596
|
|
|
Esas No
1989/3172
|
|
|
Karar Tarihi
26-12-1990
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
Pamuk yağı üretimi sonunda ortaya çıkan küspe, kabuk, linter ve sopstok gibi maddeler ürün ya da yan ürün değil, üretim artığı olduklarından, değerlemelerinin VUK 275. maddeye göre değil, 278. maddeye göre yapılması gerekir. Yağ imalatçısı davacı şirketin, 01.06.198531.05.1986 özel hesap dönemine ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucunda, tesbit edilen matrah üzerinden, adına salınan kurumlar ve gelir (stopaj) vergisi ile kesilen kaçakçılık cezalarına karşı açılan davayı; inceleme elemanınca yağ üretimi esnasında elde edilen, küspe, kabuk, linter ve sopstok’un iktisadi kıymet taşıdıkları ve .yan ürün olması nedeniyle 213 sayılı Kanun’un 275. maddesine göre maliyet bedeli ile değerlendirilmesi gerektiği, buna göre yapılan değerlendirmede ana ürün pamuk yağının birim maliyet değerinin 456.85 lira olarak hesaplanmasına karşın, aynı malın yıl içinde satış fiatının 370 lira olduğu çekişmesiz bulunduğundan inceleme raporunda hesaplanan maliyet birim değeri ile satış fiatı arasındaki uyuşmazlığın giderilmesi amacıyla, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporda; yağ üretiminde elde edilen, küspe, kabuk, linter ve sopstokun ürün ya da yan ürün değil üretim artığı olup 213 sayılı Kanun’un 197 ve 278. maddelerine göre değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca, 274.505.699, 1392 ve 1482 nolu faturalarla satılan rulo tenekesinin maliyet hesabından indirilmesi ile maliyete dahil teneke tutarının 26.637.620 lira, imalata verilen kanaviçe ve çember maliyetinin, 1.615.080 lira olduğu, fueloilin tamamının pamuk yağı maliyetine verilemiyeceği, bunun % 15’inin küspe maliyeti içinde bulunduğu, sene sonu yağ mevcudunun tanklarda saklanması nedeniyle teneke giderinden pay ayrılmaması gerektiğinin bildirildiği, bilirkişi raporu sonucunun mahkemelerince de uygun görüldüğü, bu hesapların dikkate alınması halinde matrah farkı çıkmayacağı gerekçesiyle, kabul ederek tarhıyatın kaldırılmasına karar veren Vergi Mahkemesi kararının, bilirkişi raporuna, 12.07.1988 tarihinde itirazda bulundukları halde, kanunda dikkate alınmadığı, inceleme raporuna göre tesbit edilen maliyet bedeli ve bu bedelin dikkate alınması suretiyle bulunan matrah farkına göre yapılan cezalı tarhiyatın yasal ve usulüne uygun olduğu ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.
|
|