Danıştay Üçüncü Daire

Beyannamesini pişmanlıkla veren ve zarar beyan eden davacının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesi hükmünden yararlanması gerekir. 1984 takvim yılma ait kurumlar vergisi beyannamesini kanuni süresinden sonra pişmanlık talebiyle ve zarar beyan ederek veren davacı şirket adına Takdir Komisyonu kararma göre re'sen salınan kurumlar vergisiyle kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan pişmanlık ve ıslah konusunda amacın, idarenin herhangi bir uyarışı olmaksızın yükümlülerin beyannamelerini kendiliğinden vermelerim' özendirmek ve yasaya aykırı tutum ve davran ıslarından dolayı pişmanlık duyan yükümlüleri korumak olduğu, ayrıca yasada pişmanlık hükümlerinden yalnızca beyannamelerinde vergi matrahı gösteren yükümlülerin yararlanacağına dair bir hükmün de yer almadığı, matrah göstererek beyanname veren yükümlü ile zarar beyanda bulunan yükümlü arasında bir farkın bulunmadığı, önemli olan hususun beyannamede gösterilen durumun gerçeğe uygunluğu olduğu, olayda _ yükümlü şirketin pişmanlık dilekçesi ile birlikte verdiği 1984 takvim yılma ait kurumlar vergisi beyannamesinde zarar beyan edilmiş olması nedeniyle ilgili dönemde ödenecek bir verginin bulunmadığının anlaşıldığı, bu durumda pişmanlıkla verilen beyannamenin hiç verilmemiş kabul edilerek dönem matrahının re'sen takdirinde pişmanlık hükümlerine uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesi kararının; pişmanlıkla ve zarar beyanı suretiyle verilen beyannamede, üzerinden pişmanlık zammı hesaplanacak bir vergi bulunmadığından pişmanlık talebinin kabulüne olanak bulunmadığı, zarar beyanlı beyannamesinin süresinde verilmemesi sebebiyle Takdir Komisyonu'na sevkinde ve matrahın re'sen takdirinde yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.