Danıştay Dördüncü Daire
Belediyelerin taraf olduğu davalarda, dava açma yetkisi :: belediye başkanına aittir. Bu yetkiyi belediye başkan yardımcısının kullanması halinde dava ehliyet yönünden reddedilemez. Belediye başkanı ve tevkil edeceği bir avukat vasıtası ile dava açmak üzere dilekçenin reddi gerekir. İstemin Özeti: Davacı kurum adına, 1989/Kasım dönemine ait muhtasar beyannamenin yasal süresinden sonra verildiği nedeniyle kaçakçılık cezası kesilmiştir. Eskişehir 2. Vergi Mahkemesi 24.8.1990 Günlü ve E:1990/431, K:1990/600 Sayılı Kararıyla; 1580 Sayılı Belediye Kanunu'nun 100. maddesi ile Avukatlık Kanunu hükümlerinin incelenmesinden, belediyelerin adli ve idari yargı yerleri nezdinde ancak belediye başkanınca bizzat veya tevkil edeceği avukat tarafından temsil edilebileceği, bu temsil yetkisinin belediye başkan yardımcılarına devrinin mümkün olmadığı gerekçesiyle belediye başkan yardımcısı ve fırın işletmesi müdürünce birlikte imzalanmış dilekçeyle açılan dava ehliyet yönünden reddedilmiştir. Davacı temyiz dilekçesinde, davanın ehliyet yönünden reddinde yasal isabet bulunmadığı iddiası ile, mahkeme kararının bozulması istenmektedir. Karar: 2577 Sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesinin 3 Numaralı fıkrasında, dava dilekçelerinin maddede yedi bent halinde sayılan yönlerden sırasıyla inceleneceği belirtilmiş, fıkranın (C) bendinde ise dilekçenin ehliyet yönünden incelemeye tabi tutulacağı öngörüldükten sonra aynı kanunun 15. maddesinin 1/d fıkrasında da (c) bendinde yazılı hallerde ehliyetli olan şahsın avukat olmayan vekili tarafından dava açılmış ise otuz Gün içinde bizzat veya bir avukat vasıtasıyla dava açılmak üzere dilekçenin reddine karar verileceği hükme bağlanmıştır. Bu hükümlerin amacı, idari davaya konu işlemin asıl muhatabı yerine avukat olmayan vekili tarafından dava açılması halinde, asıl muhatabın dava açma hakkının, bizzat veya bir avukat tarafından dava açılmasına olanak tanınması suretiyle, korunmasına yöneliktir. Bu amacın sağlanması hususunda kanun koyucunun gerçek ve tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşları arasında bir ayrım, gözettiği de düşünülemez. 2577 Sayılı Kanun'un, ehliyet yönünden yapılacak ilk inceleme sonucunda davanın reddine karar verilmesini öngören 15/1b maddesinin amacı ise yukarıda belirtilen durumdan farklıdır. Bu maddeyle varılmak istenen amaç, bir idari davanın, idari işlemin asıl muhatabı yerine, idari işlemin uygulanması halinde bile hak ve hukukunda olumsuzluk yaratılması söz konusu olmayan gerçek ve tüzel kişilerce veya bunların yasal temsilcilerince açılması halinde, yargı yerlerinin gereksiz meşgul edilmelerini önlemektir. Olayda davaya konu kaçakçılık cezasının asıl muhatabının Eskişehir Belediyesine bağlı belediye ekmek fabrikası işletme müdürlüğü olduğu, bu nedenle dava ehliyetinin bizzat belediye başkanınca veya tevkil edeceği avukat vasıtasıyla kullanılacağı tartışmasızdır. Bu itibarla belediye başkanının dava açma ehliyetinin, belediye başkan yardımcısınca kullanılması kanunen mümkün değilse de, belediye başkanı ehliyetli olduğuna göre bizzat belediye başkanı veya tevkil edeceği bir avukat vasıtasıyla dava açılmak üzere dilekçenin reddine karar verilmesi gerekirken, davanın 2577 Sayılı Kanun'un 15/1d maddesi uyarınca reddedilmesinde yasal isabet görülmemiştir. Bu nedenlerle Eskişehir 2. Vergi Mahkemesinin 24.8.1990 Günlü ve E:1990/431, K:1990/600 sayılı kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.