Danıştay Üçüncü Daire

İşveren durumunda bulunan yönetim ve denetim kurulu üyelerine yapılan ödemenin ücret benzeri ödeme olmakla birlikte, yönetim ve denetim kurulu üyeleri hizmet erbabı olarak nitelendirilemeye ceklerinden, bunların dışında kalan hizmet erbabı 10 kişiden az ise muhtasar beyanname her ay yerine üç ayda bir verilebilir. İstemin Özeti: Yükümlü kurumun 10 kişiden fazla hizmet erbabına ücret ödemesinde bulunduğu halde, muhtasar beyannamelerini üç aylık dönemler itibariyle verdiğinden bahisle Şubat 1990 dönemi için adına kesilen usulsüzlük ve kaçakçılık cezalarına karşı açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 61/3. maddesinde, idare meclisi başkan ve üyelerine muhtelif adlarla yapılan ödemelerin ücret sayılacağının hükme bağlandığı, aynı Kanunun 94. maddesinde de, hizmet erbabına ödenen ücretlerle 61. maddede yazıl olup, ücret sayılan ödemelerden vergi tevkifatı yapılacağının belirtildiği, sözü edilen Kanunun 98/1. maddesinde, tevkif edilen bu vergilerin, ertesi ayın 20. günü akşamına kadar vergi dairesine bildirilmesi zorunluluğu getirilmiş ise de, aynı maddenin son fıkrasında, çalıştırılan hizmet erbabı sayışı ona kadar olan işverenlerin 94. maddeye göre yapacakları bilcümle tevkifatla ilgili muhtasar beyannamelerini önceden bildirmek şartıyla her ay yerine üç ayda bir verebileceklerinin açıklandığı, bu hükümlerin birlikte değerlendirilmesinden, işveren durumunda bulunan yönetim ve denetim kurulu üyelerine yapılan ödemenin ücret benzeri ödeme olmakla birlikte, bunların hizmet erbabı olarak nitelendirilemeyeceklerinin anlaşıldığı, dolayısıyla, yükümlü şirketin sözü edilen döneme ilişkin olarak getirtilen ücret bordroları, defter ve belgeler ile muhtasar beyannamelerinin incelenmesinden, ilgili dönemde çalıştın. lan hizmet erbabı sayısının ondan az olduğunun görülmesi nedeniyle muhtasar beyannamelerin üç ayda bir verilmesinde kanuna aykırılık bulunmadığından, her ay beyanname verilmesi gerektiğinden bahisle kesilen usulsüzlük ve kaçakçılık cezalarında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek kesilen cezaları kaldıran Vergi Mahkemesinin kararının; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 62. maddesi uyarınca, işverenin tüzel kişiliğe sahip yükümlü anonim şirket olduğu, yönetim ve denetim kurulu üyeleri şirket tüzel kişiliği adına hizmet vermekte olduğundan, hizmet erbabıyla bir farklılığa bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.