Danıştay Üçüncü Daire

Gerçek usulde camcılık faaliyetine devam eden mükellefin, işini terk ederek eşi adına götürü usulde mükellefiyet tesis ettirdiği, işyerinde bilfiil bulunduğu, esinin ise işyerinde bulunmadığının tesbiti üzerine, daha az vergi ödemek için mükellefiyette değişiklik yapıldığından, re'sen mükellefiyet tescilinde kanuna aykırılık yoktur. İstemin Özeti: Davacının camcılık faaliyetinden dolayı 2.3.1992 tarihi itibariyle gerçek usulde vergilendirilmesine ilişkin işleme karşı açılan davayı; camcılık işinden dolayı gerçek usulde gelir vergisi mükellefi olan davacının 31.12.1989 tarihinde bu işi terk ettiği daha sonra eşi (F. A.)'nın götürü usulde mükellefiyet kaydının yapıldığı, işyerinde 7.12.1993 Gününde düzenlenen yoklama fişiyle davacının işini terk ettiği halde aynı işyerinde bilfiil faaliyette bulunduğunun, (F. A.)'nın iş yerinde bulunmadığının tespiti üzerine mükellefiyet değişikliğinin muvazalı olduğunu anlaşıldığı gerekçesiyle davacının yeniden gerçek usulde mükellefiyetinin tescil edildiği, bu durumda mükellefin şahsında değişiklik yapılmak suretiyle götürü usule geçildiği, aynı işyerinde faaliyetlerin bilfiil davacı tarafından yürütüldüğü, eşi (F. A.)'nın işyerinde bulunmadığı, daha az vergi ödemek amacıyla mükellefiyet şeklinde değişiklik yapıldığı anlaşıldığından davalı idarece re'sen yapılan gerçek usulde mükellefiyet kaydı işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden Konya Vergi Mahkemesinin 30.6.1994 Gün ve E: 1994/13, K: 1994/664 Sayılı kararının, olayda muvazaa bulunmadığı yasaya aykırı olarak mükellefiyet kaydı yapıldığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.