Danıştay Onbirinci Daire

Finansal kiralama yöntemiyle satın alınan binek otomobil için ödenen bedellere ait katma değer vergisinin, otomobillerin mülkiyeti dört yıl sonra davacıya geçeceginden indirilmesi mümkün değildir. İstemin Özeti: İnceleme raporuna dayanılarak yükümlü adına 1991/Ekim dönemine ilişkin kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarh edilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla, 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununun 9. maddesinde finansal kiralama konusu malın mülkiyetinin sözleşme süresi sonuna kadar kiralayan şirkete ait olacağının hükme bağlandığı, olayda yükümlünün finansal kiralama yoluyla satın aldığı iki adet otomobil için ödenen bedellere ait katma değer vergisinin indirim konusu yapılamayacağı ileri sürülerek tarhiyat yapıldığı, yükümlü ile finansal kiralama şirketi arasında yapılan sözleşmede yukarıda yeralan kanun hükmü uyarınca sözkonusu otomobillerin satışının 4 yıllık kiralama süresi sona erdikten sonra gerçekleşeceği belirtildiğinden otomobillerin mülkiyetinin yükümlüye ait olduğundan söz edilemeyeceği, bu durumda araçlar için ödenen bedele ait katma değer vergisinin indirim konusu yapılmasının mümkün olmadığı, dolayısıyla tarh edilen vergide yasal isabetsizlik bulunmadığı, kaçakçılık cezasının ise olayın niteliği itibariyle yükümlüye kasıt izafe edilemeyeceğinden kusur cezasına çevrilmesi icabettiği gerekçesiyle cezalı tarhiyatı değişikle onamıştır. idarece, kaçakçılık cezasının aynen onanması yükümlü tarafından ise tarhiyatta yasal isabet bulunmadığından tamamen terkin edilmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde öne sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.