Danıştay Onbirinci Daire

Yedi Adil'in ödenmeyen vergi borçlarından 213 ve 6183 sayılı Kanunlara göre yönetimden kaynaklanan sorumlulukları olmaz. İstemin Özeti: Yükümlü şirkete mahkeme kararıyla yedi adil olarak atanan davacı adına, vadesinde ödenmeyen şirkete ait vergi borçlarının tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 10. maddesinde tüzel kişilerin mükellef veya vergi sorumlusu olmaları halinde bunlara düşen ödevlerin kanuni temsilcileri tarafından yerine getirileceği nin, bu ödevleri yerine getirmemeleri yüzünden mükelleflerin veya vergi sorumlularının varlığından tamamen veya kısmen alınamayan vergi alacaklarının kanuni temsilcilerin mal varlığından alınacağının hükme bağlandığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunda, yedi adil olarak görev yapanların ödenmeyen vergi borçlarından dolayı borçlu şirketle birlikte müteselsilen sorumlu oldukları yolunda herhangi bir hüküm bulunmadığı, 5.7.1993 tarihli tutanakla, şirketin herhangi bir mal varlığının bulunmadığının ve şirketten tahsil imkanı kalmadığının tespit edilmesi üzerine şirket yöneticilerine ait mal varlığı üzerinde takibata geçilmesi gerekirken şirketi temsile yetkili olmayan yedi adil üzerine düzenlenen ödeme emrinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle ödeme emrim iptal etmiştir. Vergi Dairesi tarafından şirket vergi borçlarının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinde yasal isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasın) sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliği ile karar verildi.