T.C.
DANIŞTAY
VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU
o FATURA CİLDİNİN KAYBOLMASI (Somut Tesbit - Cezalı Tarhiyat)
o KAYIP (Fatura Cildinin Kaybolması - Kullanıldığının Somut Tesbiti)
Özet : kaybolan fatura cildinin kullanıldığına ilişkin somut bir tespit yapılmaksızın uygulanan tarhiyatın kaldırılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı hakkında.
Demir-çelik ticareti yapacağından bahisle 26.4.1985 tarihinde mükellefiyet tesis ettiren yükümlünün 1985 yılı hesaplarının incelenmesi sonucunda, bu dönemde notere iki cilt fatura tasdik ettirdiği, birinci cilt faturayı kaybolduğunu ileri sürerek incelemeye ibraz etmediği, ikinci ciltte ise sadece...tarihinde katma değer vergisi hariç ... lira satış tutarlı bir fatura düzenlediğinin tespit edilmesi üzerine, inceleme elemanınca işe başlama tarihi olan ... tarihinden ... tarihine kadar hiç satış yapılmamış olmasının ticari yaşamla bağdaşmayacağı, bu itibarla kaybolduğu bildirilen bir cilt 50 adet fatura ile satış yapıldığı görüşüyle ... tarihi ile ... tarihleri arasında 51 adet faturanın kullanıldığı, 51 adet faturadan 1985, 1986, 1987 yıllarından her birisine 17 adet fatura isabet ettiği, kullanılan faturadaki katma değer vergisi hariç satış tutarı esas alınarak yapılan hesaplama sonucunda ... lira katma değer vergisi hariç hasılatın ve bu hasılata isabet eden katma değer vergisi matrahının beyan dışı bırakıldığı sonucuna ulaşılarak davacı adına Temmuz, Ağustos, Eylül 1985 dönemleri için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen ...... Vergi Mahkemesi 1991/599 sayılı kararıyla; 1985 yılında demir-çelik ticareti yapacağından bahisle mükellefiyet tesis ettiren yükümlünün dilekçesinde belirttiği adreste ... tarihinde düzenlenen ... nolu yoklama fişinde, gösterilen adreste hiç faaliyette bulunmadığının belirtildiği, yükümlünün, başka adreste veya bir işyeri açmaksızın ticari faaliyetini sürdürdüğü yönünde idarece bir tespit de yapılmadığı, kaybolduğu bildirilen fatura cildinin kullanıldığı kabul edilerek yapılan tarhiyatın hiç bir somut veriye dayanmadığı gerekçesiyle davayı kabul ederek tarhiyatı kaldırmıştır.
Vergi Dairesi Müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 1993/1239 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3 üncü maddesinin (B) bendine göre, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğunun belirtildiği, yükümlünün ... tarihinde demir ticaretinde kullanmak üzere iki cilt (100 adet) fatura tasdik ettirdiği, 3.12.1987 tarihinde bu faturalardan sadece ... numaralı faturayı kullandığı, ...'ye kadar olan faturaları çalındığından bahisle incelemeye ibraz etmediği, yükümlünün iki buçuk yılı aşkın bir sürede bu faturalardan sadece ... numaralı faturayı kullanması, diğer ... nolu faturaları kullanmamış olmasının ticari faaliyete uymayan ve mutad olmayan bir durum olduğu, yukarıda anılan Yasa hükmüne göre ... numaralı faturaların kulanılmadığının ispat külfetinin yükümlüye ait olduğu gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ...... Vergi Mahkemesi 1994/415 sayılı kararıyla; kaybolduğu bildirilen fatura cildinin kullanıldığı kabul edilerek yapılan tarhiyatın hiç bir somut veriye dayanmadığı, aynı konuda gelir vergisine ilişkin cezalı tarhiyatın kaldırılması yolundaki kararın Danıştay Üçüncü Dairesinin 1992/2241 sayılı kararı ile onandığı gerekçesiyle davanın kabulü yolundaki ilk kararında direnmiştir. Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş ve bu istemi inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun K: 1996/239 sayılı kararı ile vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemi direnme kararında yer alan hukuksal neden ve gerekçe uyarınca reddedilmiştir.
Vergi dairesi müdürlüğünce; kaybolan fatura cildi için bildirimde bulunulmadığı, ikibuçuk yıl ticari faaliyetini sürdüren tacirin, tek bir fatura ile satış yapmasının ticari yaşamla bağdaşmadığı ileri sürülerek kararın düzeltilmesi istenmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine karar verildi.