Danıştay Dördüncü Daire 

Aynı mükellefe ait taksi ve dolmuş iki ayrı işyeri olarak kabul edilemez.

istemin Özeti: Taksi ve dolmuş işletmeciliği işiyle uğraşan davacının iki aracının her biri ayrı işyeri kabul edilmek suretiyle hayat standardı temel gösterge tutarı % 50 oranında artırılarak adına 1995 yılı için gelir vergisi salınmış, fon hesaplanıp kaçakçılık cezası kesilmiştir.

Vergi Mahkemesi kararıyla, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 156. maddesinde işyerinin ticari, sınai.zirai veya mesleki faaliyetin icrasına tahsis edilen veya faaliyetlerde kullanılan yer olarak tanımlandığı, davacının işletmeciliğini yaptığı taksi ve dolmuşun ayrı işyeri olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı idare, yapılan tarhiyatın yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.

Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.

Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.