T.C DANIŞTAY

ONÜÇÜNCÜ DAİRE

Özet : Kesinleşen yargı kararı gereğince davacının ödemesi gereken para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı.

İstemin Özet : İstanbul 2. İdare Mahkemesi'nin 21.01.2004 tarihli ve E:2003/824, K:2004/35 sayılı kararının; para cezalarına gecikme faizi uygulanamayacağından işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi .............'nin Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı .............'nın Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra temyiz dilekçesindeki duruşma istemi 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

Dava, davacı şirketin yapmış olduğu ihracata ilişkin dövizin yurda getirilmediği ve ihracat taahhüt hesabının kapatılmadığı gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi'nce 1567 sayılı Yasa uyarınca verilen para cezasının gecikme faiziyle birlikte tahsili amacıyla davalı idarece düzenlenen 30.04.2003 tarih ve 200371291 takip numaralı ödeme emrinin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesi'nce; kesinleşen yargı kararı gereğince davacının ödemesi gereken para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davanın yukarıda özetlenen gerekçesiyle reddi yolundaki temyize konu İstanbul 2. İdare Mahkemesi'nin 21.01.2004 tarihli ve E:2003/824, K:2004/35 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan Mahkeme kararının onanmasına, dosyanın adı geçen Mahkeme'ye gönderilmesine 25.03.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.