|
TASFİYESİ TAMAMLANAN ŞİRKETE AİT TASFİYE BEYANNAMESİ VE İNCELEME İSTEM
Lİ DİLEKÇENİN VERİLMESİNDEN İTİBAREN KURUMLAR VERGİSİ KANUNUNUN 35.MAD
DESİNDE İDARE İÇİN ÖNGÖRÜLEN BİR AYLIK SÜRE GEÇİRİLDİKTEN SONRA YAPI-
LAN İNCELEME SONUCUNDA YAPILAN TARHİYATIN MUHATABININ TASFİYE MEMURU
OLMADIĞI HK.
30.3.1990 tarihinde tasfiye kararı alan ve 26.11.1991 tarihinde tasfi-
yesi tamamlanan şirketin tasfiye dönemi işlemlerinin incelenmesi sonu-
cunda düzenlenen 16.7.1993 tarihli inceleme raporuna istinaden tasfiye
memuru adına 1990 yılı Kasım dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer
vergisi salınmıştır. Ankara 3.Vergi Mahkemesi 1995/80 sayılı kararıy-
la, 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 35.maddesinde, tasfiye be-
yannamesinin verilmesiyle birlikte tasfiye memurlarının muamelelerinin
vergi bakımından incelenmesini bir talepname ile isteyeceklerinin, ta-
lepname verilmesinden itibaren en geç bir ay içinde vergi incelemeleri
ne başlanarak incelemeye aralıksız devam olunacağının, vergi inceleme-
lerinin bitmesini takip eden onbeş gün içinde vergi dairesinin sonucu
tasfiye memurlarına yazı ile bildireceğinin, buna göre kurumdan aranan
vergilerin neticesi alınıncaya kadar tasfiye memurlarının 34.maddede
yazılı sorumluluklarının devam edeceğinin hüküm altına alındığı, yasa-
da öngörülen bir aylık sürenin idareyi uyarıcı değil, buyurucu nitelik
te olduğu, bu sürenin geçirilmesi halinde tasfiyesi sonuçlanan kurumun
paydaşları adına tarh zamanaşımı süresi içinde vergi tarh edilebilece-
ği, olayda ise tasfiyenin 26.11.1991 tarihinde sona ermesi üzerine ka-
nunen kendisine yüklenen ödevleri yerine getiren tasfiye memuru tara-
fından tasfiye beyannamesi verilerek muamelelerin incelenmesinin talep
edilmesine rağmen bir aylık süre geçirildikten sonra 16.7.1993 tarihin
de incelemeye başlanılmış olması nedeniyle tasfiye memurlarının sorum-
luluğunun bulunmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatı terkin etmiştir.
Vergi dairesi tarafından, yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabetsizlik
bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kara-
rın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını
sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesinin 1995/80 sayılı
kararının onanmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:92)
BŞ/ES
|