|
BEYANNAME VERİLMESİNE KARŞIN DEFTER TUTULMADIĞININ TESPİTİ DURUMUNDA
KATMA DEĞER VERGİSİ İNDİRİMİNİN UYGULANAMAYACAĞI HK.
Katma değer vergisi mükellefi olan davacı kurumun 1990 yılında defter
tutmadığının saptanması üzerine, beyannamelerde gösterilen katma değer
vergisi indirimleri kabul edilmeyerek adına aynı yılın tüm dönemleri
için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. İstanbul 1.
Vergi Mahkemesi ... gün ve 1996/1536 sayılı kararıyla; davacı lisenin
Cumhuriyet döneminden önce kurulduğu ve 1923 Lozan Barış Antlaşması
hükümlerine istinaden kendilerine bir takım ayrıcalıklar tanındığının,
Milli Eğitim Bakanlığı'nca davacıya gönderilen ... gün ve ... sayılı
yazıyla ve bu yazı üzerine İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü'nce gönde-
rilen ... gün ve ... sayılı yazıdan davacının genel eğitime hizmet et-
mekte olduğunun kabul edildiği, davacının kurumlar vergisinden muaf
olması sebebiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 173/3.maddesi uyarın-
ca defter tutmak mecburiyetinde olmadığı, 1990 yılına ilişkin olarak
re'sen tarh ve tebliğ olunan cezalı kurumlar vergisi ve bu vergi üze-
rinden hesaplanan cezalı fonlara karşı açılan davanın mahkemelerinin
... sayılı kararıyla kabul edilerek tarhiyat kaldırıldığından tutulmak
zorunluluğu bulunmayan deftere kaydedilmediği taraflar arasında tar-
tışmasız bulunan ve verilen beyannamelerde indirim konusu yapılan kat-
ma değer vergisinin cezalı olarak salınmasında yasal isabet görülmedi-
ği gerekçesiyle kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, davacı
kurumun dernek ve vakıflara bağlı iktisadi işletme kategorisinde olup,
5422 sayılı Kanunun 1.maddesine göre kurumlar vergisi mükellefi oldu-
ğu, yüklenilen katma değer vergilerinin indirilebilmesi için alış fa-
turası veya benzeri belgelerin yasal defterlere kaydedilmesi gerekti-
ğini, mükellefin kurumlar vergisinden muaf olmasının diğer vergi yü-
kümlülüklerini ortadan kaldırmayacağını, olayda uyuşmazlığın ait oldu-
ğu yılda yasal defterler tutulmadığından yapılan işlemde yasaya aykı-
rılık bulunmadığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 173.maddesinin 2.fıkrasında,
istisna hükümlerinin gelir veya kurumlar vergisinden muaf olmakla be-
raber diğer vergilerden birine tabi olan ve bu vergileri götürü usulde
tespit edilemeyen mükelleflerin muaf olmadıkları vergiler için tuta-
cakları defterlere şumülü yoktur açıklamasına yer verilmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 29.maddesinin 1/a
bendinde, mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemleri üzerinden
hesaplanan katma değer vergisinden, bu kanunda aksine hüküm olmadıkça
faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler
dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gös-
terilen katma değer vergisini indirebilecekleri, aynı Kanunun 34.mad-
desinin 1.bendinde, yurt içinde sağlanan veya ithal olunan mal ve hiz-
metlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesika-
lar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar ka-
nuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği, 54.maddesinde
ise, katma değer vergisi mükelleflerinin tutmaları zorunlu olan defter
kayıtlarını bu verginin hesaplanmasına ve kontrolüne olanak verecek
şekilde düzenleyecekleri belirtilmiştir.
Bu hükümler karşısında katma değer vergisi mükelleflerinin ge-
lir veya kurumlar vergisi mükellefiyetlerine bağlı olmaksızın yasal
defter tutma yükümlülükleri bulunduğu sonucuna ulaşılmaktadır.
Katma değer vergisi ile ilgili yasa hükümlerine göre katma de-
ğer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için indirim konusu yapı-
lacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerin-
de ayrıca gösterilmesi ve söz konusu belgelerin yasal defterlere kay-
dedilmiş olması gerekmektedir.
Olayda, katma değer vergisi mükellefi olan kurumun uyuşmazlık
dönemlerine ait beyannamelerini verdiği ancak defter tutmadığı sabit-
tir. Bu durumda mal ve hizmet alımlarına ilişkin belgeler yasal def-
terlere kaydedilmemiş olduğundan beyannamelerde gösterilen katma değer
vergisi indirimlerinin kabul edilmemesinde yasaya aykırılık bulunma-
maktadır.
Kesilen kaçakçılık cezasına gelince; mükellefin faaliyetinin
vergi dairesinin bilgisi dahilinde bulunması ve ilgili dönemlere ait
katma değer vergisi beyannamelerinin süresinde verilmiş olması karşı-
sında olayda, vergi kaçırma amacıyla hareket edildiğinden söz edileme-
yeceğinden kusur cezası uygulanması gerekmektedir.
Bu durumda, cezalı tarhiyatı kaldıran mahkeme kararında isabet
görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile İstanbul 1.
Vergi Mahkemesinin ... gün ve 1996/1536 sayılı kararının bozulmasına
karar verildi.
(MT/ES)
|