|
YÜKÜMLÜNÜN TÜRKİYE'DE İKAMET ETMEYEN YOLCULARA YAPTIĞI SATIŞLAR SIRASINDA AVANS OLARAK ÖDEDİĞİ KDV TUTARINDA ALMIŞ OLDUĞU KDV İADESİNİN, İLGİLİ DÖNEM KDV BEYANNAMESİNİN USULÜNE UYGUN OLARAK DÜZENLENMEMESİ NEDENİYLE GERİ ALINMASI AMACIYLA SALINAN KUSUR CEZALI KDV'NİN YERİNDE OLDUĞU HK.
Temyiz Eden : Iğdır Vergi Dairesi Müdürlüğü - IĞDIR
Karşı Taraf : ...
İstemin Özeti : Yükümlünün 1997/Eylül döneminde Türkiye'de ikamet etmeyen yolculara yaptığı şatışlar sırasında avans olarak ödediği katma değer vergisi tutarında almış olduğu katma değer vergisi iadesinin geri alınması amacıyla adına kusur cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Erzurum Vergi Mahkemesi 25.2.2000 günlü ve E:1999/97, K:2000/47 sayılı kararıyla; yükümlü tarafından Türkiye'de ikamet etmeyen yolculara yapılan satışlar sırasında tahsil edilen katma değer vergisi, ilgili dönem beyannamesinde hesaplanan katma değer vergisi içinde gösterilmediğinden ve bu satışlara isabet eden verginin beyannamede indirimler sütununa dahil edilerek iadeye konu edilmesi mümkün bulunmadığından yükümlüye daha önceden iade edilen verginin geri alınması amacıyla salınan katma değer vergisinde hukuka aykırılık görülmediği, ancak vergi dairesi müdürlüğünce; yükümlünün iade talebi ilgili mevzuat çerçevesinde doğru bir değerlendirmeye tabi tutularak iadeye hak kazanılıp kazanılmadığı ortaya konulduktan sonra iade hakkında karar verilmesi gerekirken bu yükümlülüğe uyulmadan iadede bulunulduğu için ortada yükümlünün kusurundan kaynaklanan bir vergi ziyaından söz edilemeyeceğinden kesilen kusur cezasının yerinde olmadığı gerekçesiyle davayı vergi aslı yönünden reddetmiş, ceza yönünden kabul ederek, kusur cezasını kaldırmıştır.
Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 24.5.2001 günlü ve E:2000/2578, K:2001/2356 sayılı kararıyla; yükümlü tarafından 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 42 nci maddesine aykırı düzenlenen beyanname dolayısıyla ortaya çıkan vergi ziyaı nedeniyle 213 sayılı Kanunun 341,348 ve 349 uncu maddeleri uyarınca kusur cezası kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığından Mahkemece yükümlü adına kesilen kusur cezasının da onanması gerekirken, verginin ziyaından sorumlu ve kusurlu olan tarafın vergi dairesi müdürlüğü olduğu kanaatiyle terkinine karar verilmesinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Erzurum Vergi Mahkemesi 3.10.2001 gün ve E:2001/585, K:2001/626 sayılı kararıyla ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeyle ısrar etmiştir.
Israr kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş ve davacının ilgili dönem beyannamesini mevzuata
uygun düzenlemediği açık olduğundan kesilen kusur cezasının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Özlem ERDEM KARAHANOĞULLARI'nın Düşüncesi : Yükümlü tarafından Türkiye'de ikamet etmeyen yolculara yapılan satışlar sırasında avans olarak ödenen katma değer vergisi, ilgili dönem beyannamesinde doğru sütunlarda gösterilmemesine rağmen davalı idare tarafından diğer bütün koşulları taşıyan ve iadeye hak kazanan davacıya iade edilmiş, daha sonra KDV beyannamesinin biçimsel koşulları taşımadığı gerekçe gösterilerek iade edilen katma değer vergisi yükümlüden kusur cezası ile birlikte geri istenmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3 üncü maddesinde vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemlerin gerçek niteliğinin esas olduğu hükme bağlanmış olup vergilendirme ile ilgili belgelerin biçimsel kurallara uygun düzenlenmemiş olması, olayın gerçek niteliğinin araştırılmasına ve sonucuna göre işlem yapılmasına engel olmamalıdır.
Olayda da yükümlünün düzenlediği KDV beyannamesinin biçimsel kurallara uygun olmadığı açıktır. Zaten bu nedenle, Kanunun aradığı bütün koşulları yerine getirerek hakettiği katma değer vergisi iadesi de kendisinden geri istenmiştir. Üstelik tarholunan katma değer vergisinin kaldırılmasına yönelik istem mahkemece reddedilmiş, karara yönelik temyiz istemi Danıştay Dokuzuncu Dairesince reddedildiğinden karar kesinleşmiştir. Dolayısıyla yükümlü vergilendirme ile ilgili belgenin biçimsel kuralları taşımaması nedeniyle bunun sonuçlarına katlanmış, hakkı olan iadeyi Hazineye geri ödemiştir.
Ortada Vergi Usul Kanununun 341 inci maddesi anlamında bir vergi ziyaı bulunmamaktadır. Bir an için vergi ziyaının bulunduğu kabul edilse bile, buna ilişkin kusuru yükümlüye yüklemek hakkaniyete uygun düşmemektedir. Zira vergi dairesi müdürlüğü tarafından yükümlünün iade talebi ilgili mevzuat çerçevesinde doğru bir değerlendirmeye tabi tutulmamış ve yükümlünün iadeye hak kazanıp kazanmadığı araştırılmaksızın vergi iade edilmiştir. Buna göre yükümlünün kusurundan kaynaklı bir vergi ziyaından söz etmeye olanak bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Zerrin GÖNGÖR'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuku ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Yükümlünün Türkiye'de ikamet etmeyen yolculara yaptığı satışlar sırasında avans olarak ödediği katma değer vergisinin haksız iade edildiğinden bahisle adına salınan kusur cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı vergi aslı yönünden reddeden vergi mahkemesi kararının kusur cezasının terkini yolundaki ısrar hükmü temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 341 inci maddesinin ikinci fıkrasında; şahsi, medeni haller veya aile durumu hakkında gerçeğe aykırı beyanlar ile veya sair suretlerle verginin noksan tahakkuk ettirilmesine veya haksız yere geri verilmesine sebebiyet vermenin vergi ziyaı hükmünde olduğu, üçüncü fıkrasında da, bu hallerde verginin sonradan tahakkuk ettirilmesi veya tamamlanması veyahut haksız iadenin geri alınmasının ceza uygulanmasına engel oluşturmayacağı belirtilmiş, olay tarihinde yürürlükte olan 348 inci maddesinde ise kusur, kaçakçılık ve ağır kusur sayılan haller dışında herhangi bir suretle vergi ziyaına sebebiyet verilmesi olarak tanımlanmış, mükerrer 349 uncu maddede de kusur işleyen mükelleflere veya sorumlulara ziyaa uğrattıkları verginin %50 si tutarında vergi cezası kesileceği kurala bağlanmıştır.
Olayda yükümlü, Türkiye'de ikamet etmeyen yolculara yaptığı satışlar sırasında tahsil ettiği katma değer vergisini 1997 Eylül dönemi beyannamesinde hesaplanan katma değer vergisi içinde beyan etmediğinden, bu satışlara ilişkin verginin iadeye konu edilmesi Katma Değer Vergisi Kanununun 42 nci maddesine dayanılarak çıkarılan 39 ve 43 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğlerindeki düzenlemelere aykırı olup, yukarıda açıklanan madde hükmü gereğince vergi ziyaına neden olunduğu sonucuna varıldığından kesilen kusur cezasında hukuka aykırılık görülmemiştir.
Bu nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile, Erzurum Vergi Mahkemesinin 3.10.2001 günlü ve E:2001/585, K:2001/626 sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 15.3.2002 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.
YÖ/ÖEK
|