|
NAKLİYECİLİK FAALİYETİNDE KULLANDIĞI ARACINI SATARAK, AYNI GÜN, FAALİYETİNİ TERK ETTİĞİNİ VERGİ DAİRESİNE BİLDİREN DAVACININ BU SATIŞTAN ELDE ETTİĞİ KAZANCIN ARIZİ KAZANÇ OLMADIĞI, KATMA DEĞER VERGİSİNE TABİ OLDUĞU HK.
Temyiz İsteminde Bulunan: Kırşehir Vergi Dairesi Müdürlüğü KIRŞEHİR
Karşı Taraf : ...
İstemin Özeti: Nakliyecilik faaliyetinde kullandığı otobüsü 10.8.1999 tarihinde satarak işi terk ettiğini vergi dairesine bildiren davacının, bu aracın satış bedelini emsaline nazaran düşük beyan ettiğinden bahisle, takdir komisyonunca tespit edilen matrah üzerinden 1999 yılının Ağustos dönemi için salınan katma değer vergisine ve kesilen ağır kusur cezasına ilişkin işlemi; Katma Değer Vergisi Kanununun 1'inci maddesinin 1'inci fıkrası ile Gelir Vergisi Kanununun 82'nci maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan 2' nci ve 5' inci fıkralarına göre, gerçek usulde vergiye tabi mükelleflerin, ticari faaliyetlerine son verdikten sonra bu işleriyle ilgili olarak elde ettikleri kazançların arızi kazanç olduğu; bu kapsamdaki teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olmadığı; dosyanın incelenmesinden; davacının aracını 10.8.1999 tarihinde sattığı ve aynı gün faaliyetine son verdiği anlaşıldığından, bu satıştan elde edilen arızi kazancın katma değer vergisine tabi tutulması suretiyle tesis edilen işlemde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle iptal eden Kırıkkale Vergi Mahkemesinin 10.5.2000 gün ve E:2000/6; K:2000/68 sayılı kararının; kamyonunu satarak ilgili dönem beyannamesini veren davacının, buna ilişkin gelirinin arızi kazanç sayılamayacağı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi Bülent Seyitdanlıoğlu'nun Düşüncesi: Gelir Vergisi Kanununun 82'nci maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan beşinci fıkrası uyarınca, bir kazancın arızi kazanç sayılabilmesi için, gerçek usulde vergiye tabi olarak yürütülen faaliyetin terk edilmiş olması gerekmektedir.
Olayda; davacının, ticari işletmeye dahil olan aracının satış tarihi ile işi terk tarihinin aynı olduğu anlaşıldığından, bu satıştan elde edilen kazancın sonradan elde edildiğinin ve arızi kazanç olarak kabulünün mümkün olmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının aracın emsal bedeli araştırılarak karar verilmek üzere bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Mukaddes Aras'ınn Düşüncesi:Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; nakliyecilik faaliyeti ile uğraşan ve bu işte kullandığı kamyonunu 10.8.1999 tarihinde noter senedi ile satarak aynı gün işini terk ettiğini vergi dairesine bildiren davacı adına, takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden re'sen alınan katma değer vergisi ile kesilen ağır kusur cezasına ilişkin işlemi, anılan satıştan elde edilen kazancın ticari değil, arızi kazanç olduğu gerekçesiyle iptal eden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.
Katma Değer Vergisi Kanununun 1'inci maddesinin 1'inci fıkrasında, ticari, sınai, zirai, faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğu; Gelir Vergisi Kanununun 82'nci maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan 5' inci fıkrasında da, gerçek usulde vergiye tabi mükelleflerin terk ettikleri işleriyle ilgili olarak sonradan elde ettikleri kazançların arızi kazanç olduğu hükme bağlanmış olup; buna göre, mal teslimi dolayısıyla elde edilen kazancın arızi kazanç sayılarak, katma değer vergisinden istisna tutulabilmesi için, teslimin, işin terkinden sonraki tarihte gerçekleşmiş olması gerekmektedir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının, nakliyecilik faaliyetinde kullandığı aracı 10.8.1999 tarihinde noter senedi ile satarak aynı tarihte faaliyetini terk ettiğini vergi dairesine bildirdiği; uyuşmazlık konusu döneme ait katma değer vergisi beyannamesinde matrah olarak, aracın satış bedelini gösterdiği; bu bedelin, idarece emsaline nazaran düşük bulunması üzerine de takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden dava konusu işlemin tesis edildiği anlaşılmıştır.
Aracın satışının, nakliyecilik faaliyeti ile ilgili mükellefiyet kaydının silinmesinden önce olması sebebiyle, anılan satıştan elde edilen kazancın, Gelir Vergisi Kanununun 82'nci maddesinin anılan 5'inci fıkrasında tanımlanan arızi kazanç niteliğinde olmadığı; ticari faaliyet çerçevesinde elde edildiği açıktır. Nitekim, davacı da söz konusu kazancın ticari niteliğini kabul ederek, noter senedinde yazılı satış bedelini ilgili dönem katma değer vergisi beyannamesinde göstermiştir. Esasen, davada da , bu yolda sürülmüş herhangi bir iddia mevcut değildir.
Bu bakımdan, Mahkemece, dava hakkında, davacının, emsal değerin takdiri ile ilgili iddiası incelenerek karar verilmesi gerekirken, açıklanan gerekçeyle hüküm tesisinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, mahkeme kararının bozulmasına; bozma kararı üzerine Mahkemece yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 20.4.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.
BŞ/ÖEK
|