|
YILSONU İSKONTOSUNUN KATMA DEĞER VERGİSİNE TABİ OLMADIĞI HK.
Yükümlünün, muhasebecisi nezdinde yapılan aramalı inceleme neticesinde
1987, 1988, 1989, 1990 yılı defterlerine hiç bir kayıt yapılmadığı
tespit edilerek beyannamelerde yer alan katma değer vergisi indirimle-
rinin kabul edilmemesi sonucu 1989 yılı Ocak ila Aralık dönemleri için
kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. İstanbul 5.Vergi
Mahkemesinin 1994/191 sayılı kararıyla, 3065 sayılı Katma Değer Vergi-
si Kanununun 29.maddesinde, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi iş-
lemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu kanunda aksine
hüküm olmadıkça kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla
hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma
değer vergilerini indirebilecekleri, bir dönemde indirilecek verginin
hesaplanandan fazla olması halinde aradaki farkın sonraki dönemlere
devrolunacağı, indirim hakkının vergiyi doğuran olayın vuku bulduğu
takvim yılı aşılmamak şartıyla ilgili vesikaların kanuni defterlere
kaydedildiği vergilendirme döneminde kullanılabileceğinin hükme bağ-
landığı, yükümlünün defterini tutan muhasebeci nezdinde inceleme ele-
manınca yapılan aramalı inceleme sonucunda düzenlenen 22.10.1990 ta-
rihli tutanağın ekini teşkil eden listede, davacının 1987, 1988, 1989
ve 1990 yılı defterlerinin hiç işlenilmediğinin saptandığı, dolayısıy-
la indirim konusu yapılan vergilerin yasaya aykırı olarak işleme tabi
tutulduğu rapor edildiğinden söz konusu rapora dayanılarak salınan ka-
çakçılık cezalı katma değer vergisinde yasaya aykırılık bulunmadığı
gerekçesiyle cezalı tarhiyat onanmıştır. Yükümlü temyiz dilekçesinde,
vergi inceleme elemanınca yapılan çağrı üzerine defter ve belgelerini
götürdüğünü, bilahare çağrılacağının söylendiğini, indirim hakkının,
vergiyi doğuran olayın vuku bulduğu takvim yılı aşılmamak şartıyla ve-
sikaların kanuni deftere kaydedildiği vergilendirme döneminde kullanı-
labileceği, işletme hesabına göre defter tuttuğundan iş hacmi yönü i-
tibarıyla eylemin kaçakçılık suçunu gerektirmediğini iddia ederek ka-
rarın bozulmasını istemektedir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen
kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulması-
nı sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, İstanbul 5. Vergi Mahkeme-
sinin 1994/191 sayılı kararının onanmasına karar verildi.
(MT/ES)
|