|
İTHAL ESNASINDA ALINMAYAN (TEMİNATA BAĞLANAN) KDV'NİN DAHA SONRA İSTE-
NEBİLECEĞİ, ANCAK GÜMRÜK KANUNUNUN 176.MADDESİNE GÖRE GECİKME FAİZİ
UYGULANAMAYACAĞI HK.
Adana Gümrük Müdürlüğünde tescilli giriş beyannamesi ile ihracatı teş-
vik belgesi kapsamında ithal edilen ve ithal esnasında gümrük vergi ve
resimleri teminata bağlanan eşyalar arasında, işletme ihtiyacı malze-
melerin de bulunduğunun tespit edildiği, anılan malzemelere ait vergi-
lerin peşinen tahsil edilmesi gerekirken yanlışlıkla teminata bağlan-
dığından bahisle, söz konusu eşyalara ilişkin olarak tahakkuk ettiri-
len katma değer vergisi ile gecikme faizinin kaldırılması istemiyle a-
çılan davayı; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1., 16. ve 19
uncu maddelerini açıklayarak, işletme ihtiyacı malzemelerin, ihracı
taahhüt edilen malın bünyesine girerek yeniden ihracının söz konusu
olmadığı, yurda kati olarak ithal edildiği, bu nedenle anılan eşyala-
rın, katma değer vergisinden muaf olamayacağı, ithal tarihi ile ödeme-
nin talep edildiği tarih arasındaki dönem için gecikme faizi istenil-
mesinin de yasal olduğu gerekçesiyle reddeden Adana 1. Vergi Mahkeme-
sinin 31.5.1994 gün ve 1994/402 sayılı kararının; işletme ihtiyacı
malzemelere ilişkin katma değer vergisinin gümrük idaresince resen er-
telendiği, zamanında tahsil edilseydi, bu verginin indirim konusu ya-
pılabileceği, sonradan istenildiği için, mahsup edilemediğinden vergi
mükerrerliğine yol açıldığı, yanılma sebebiyle gecikme faizi uygulana-
mayacağı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Uyuşmazlık, ihracatı teşvik belgesi kapsamında ithal edilen eş-
yalar arasında yer alan işletme ihtiyacı malzemeler nedeniyle tarh ve
tahakkuk ettirilen katma değer vergisi ile anılan vergiye uygulanan
gecikme faizine ilişkin bulunmaktadır.
Yükümlü tarafından ileri sürülen hususlar, mahkeme kararının
katma değer vergisine ilişkin kısmının bozulmasını sağlayacak nitelik-
te görülmemiştir.
Gecikme faizine gelince; 1615 sayılı Gümrük Kanununun 176 ncı
maddesinin 1 inci fıkrasında, eşyanın yurda ithali sırasında tahakkuk
ettirilip tahsili gereken vergiler için, nakitten gayri şekilde temi-
nat, taahhütname ve teminatlı borç senedi verildiği takdirde, bunların
kabulü tarihinden itibaren başlamak üzere geçen süreye ilişkin olarak,
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 48 inci
maddesine göre faiz tahakkuk ettirileceği belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, ihracatı teşvik belgesi kapsamında
ithal edilen eşyalara ilişin gümrük vergi ve resimlerinin, teşvik ted-
birleri nedeniyle teminata bağlanmak suretiyle ertelendiği, ihracat
taahhüdünün yerine getirilmesi üzerine, alınan teminatların yükümlüye
iade edilmesi gerektiği yolundaki Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşar-
lığı Teşvik ve Uygulama Başkanlığı yazısının not bölümündeki uyarı ü-
zerine, işletme ihtiyacı malzemelere ait katma değer vergisi talep e-
dilerek gecikme faizi hesaplandığı görülmektedir.
İthalatın yapıldığı tarihte tahsili gereken, işletme ihtiyacı
malzemelere ilişkin katma değer vergisinin yükümlü şirketten tahsili
yoluna gidilmeksizin teminata bağlanmış bulunması ve verginin ithal
tarihinde ödenmesi hususunda idarece yapılmış bir bildirim veya uya-
rının mevcut olmaması karşısında, vergilerin sonradan ödenmesinde yü-
kümlü şirketin kusurundan söz etmek mümkün değildir.
Bu nedenle, katma değer vergisinin geç ödendiği ileri sürülerek
yükümlü şirketten faiz istenilmesinde hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen kabulüne, mahkeme
kararının gecikme faizine ilişkin kısmının bozulmasına, katma değer
vergisine ilişkin temyiz isteminin reddine, kararın bu kısmının onan-
masına, bozma kararı üzerine mahkemece verilecek kararla birlikte yar-
gılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hü-
küm tesisine gerek bulunmadığına karar verildi.
(MT/ES)
|