|
FAALİYETİNE SON VERİLMESİ HALİNDE ELDE KALAN DEMİRBAŞLAR İŞLETMEDEN
ÇEKİLEN DEĞER OLARAK KABUL EDİLEREK FATURA DÜZENLENİP BEYANDA BULUNUL-
MADIĞI NEDENİYLE YAPILAN TARHİYATTA İSABET BULUNMADIĞI HK.
Mobilya yapım işini 31.12.1990 tarihinde terk ettiği halde bu işe ait
demirbaşlara terk tarihi itibarıyla fatura düzenleyip bu faturalarda
yer alacak katma değer vergilerini beyannamesine dahil etmediği hususu
tutanakla tespit edilen yükümlü adına takdir komisyonu kararına daya-
nılarak 1990 yılı Aralık ayı için resen kaçakçılık cezalı katma değer
vergisi tarh edilmiştir. İstanbul 6. Vergi Mahkemesi 5.9.1994 gün ve
1994/2117 sayılı kararı ile; yükümlü hakkında iki işi ile ilgili ola-
rak iki ayrı tutanak düzenlendiği, olayla ilgili tarihli ikinci tuta-
nakta yükümlünün mobilya imalatı işini terk etmesine karşın bu işine
ait demirbaşları satmadığı ve evinde kullandığının tespit edilmesi
üzerine bu tutanakta yer alan veriler esas alınarak yükümlü adına tar-
hiyat yapıldığının anlaşıldığı, oysa 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanununda, satılmayan demirbaşlar için beyanname vermek zorunda olun-
duğuna dair herhangi bir hükmün mevcut bulunmadığı, bu durumda, mobil-
ya imalatı işini tarihinde terk etmesine karşın elinde kalan demirbaş-
ları satıp, buna ait katma değer vergisi beyannamesini vermediğinden
söz edilerek yükümlü adına yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bu-
lunmadığı gerekçesiyle kaçakçılık cezalı katma değer vergisini kaldır-
mıştır. Vergi dairesi müdürlüğü, 3065 sayılı Kanunun 3. maddesinin (a)
bendinde, "vergiye tabi malların her ne suretle olursa olsun, vergiye
tabi işlemler dışındaki amaçlarla işletmeden çekilmesinin de teslim
sayılan hallerden biri olduğu, bu durumda, faaliyetine son veren yü-
kümlünün işini terk tarihi itibarıyla işletmede yer alan demirbaşlar
için işletmeden çekiş prosedürü çerçevesinde fatura düzenleyerek beyan
etmesi gerektiğinde kuşku bulunmadığından bu yükümlülüğe uymayan mü-
kellef adına yapılan cezalı tarhiyatta isabetsizlik olmadığını ileri
sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen
kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulması-
nı sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, İstanbul 6. Vergi Mahkeme-
nin 1994/2117 sayılı kararının onanmasına karar verildi.
(MT/ES)
|