Danıştay Onüçüncü Daire

Veresiye satışlarda vergiyi doğuran olay satışla gerçekleştiğinden, taksitler tahsil edildikçe hasılat yazılması kabul edilemez. Temyiz Komisyonu, yükümlünün veresiye satışları nedeniyle tahsil ettiği taksitleri hasılat kaydettiği, matrah farkının aynen kabul edilmesi halinde kar oranının %24'e yükseleceği, gerekçesiyle tarhiyatı terkin etmiş ise de, inceleme raporundan yükümlünün satışım yaptığı ve uyuşmazlık konuşu olan 16 çeşit emtianın yıl içinde satışına rastlanmadığı gibi yıl sonu stoklarında da görülmediği anlaşılmakta olup, veresiye satışlar peşin hükmünde olduğundan yükümlünün fatura kesmek zorunda bulunduğu açıktır. Ayrıca inceleme raporuna ekli yükümlünün imzasını taşıyan tutanakla yükümlünün günlük satışları arasında görünen ve 1000 Lirayı aşan satışların manifatura emtiası ile ilgili olduğu da bizzat yükümlü tarafından beyan ve kabul edilmiş bulunduğuna göre verilen kararda isabet görülmemiştir. Davanın bu nedenlerle kabulü ile dava konuşu Temyiz Komisyonu ikinci Dairesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.