Danıştay Dördüncü Daire

Götürü usul için saptanan matrahlar, gerçek usulde vergiye tabi olanlar için ölçü alamaz. Dericilik (sinde safi karın % 89 olarak nazara alınması gerekir. 1971 takvim yılında götürü usulde vergiye tabi olma şartım kaybettiği halde 1972 yılı beyannamesini vermediği inceleme raporu ile saptanarak re'sen takdir yoluyla davalı adına salınan gelir vergisi ve kaçakçılık cezasını; Takdir Komisyonu'na matrah önerilirken 36.000 liralık satış tutarı olan mükellefler için birinci derece 8.000 lira safi kazanç sağlanabileceği esasından hareket edilerek yıl safi kazancının saptanması yönüne gidilmiş ise de götürü usul için saptanan miktarın gerçek usul için bir ölçü olamayacağı gibi yaptırılan bilirkişi incelemesi, istanbul Ticaret Odası ve Gerede Tabak Esnaf Derneği Başkanlığı yazılar sonuçlarına göre dericilik işinde safi karın %89 olabileceğinin anlaşıldığı gerekçesiyle vergi aslım %8 safi kar esasına göre azaltarak, kaçakçılık cezasını ise kusura çevirmek suretiyle değişiklikle onayan Temyiz Komisyonu Birinci Dairesi kararının; dericilik faaliyetini çeşitli safhalardan geçmesi ve matrah saptanmasının zor olması nedeniyle kanundaki ölçülerin esas alındığı, matrahın Takdir Komisyonu'nca takdir edildiği, kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesinin yerinde olmadığı iddialarıyla bozulması isteğinin reddine oybirliğiyle karar verildi.