Danıştay Dördüncü Daire

İşletme büyüklüğü yönünden küçük çiftçi muaflığım aştığım kendisi beyan eden yükümlü adına müteakip yıldan itibaren vergi mükellefiyeti tesisi yerindedir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 14. maddesinde; 12. ve 13. maddelerde yazılı hadleri aşan çiftçilerin, müteakip takvim yılı basından itibaren küçük çiftçi muaflığım kaybedeceği hükme bağlanmıştır. Davalı; 10.02.1973 günlü kendi imzası ve köy muhtarı île iki bilen şahsın imzasını havi yoklama fişinde 1972 ve 1973 faaliyet döneminde 380 dönüm buğday, 20 dönüm de sulu tütün ve pamuk ektiğin! beyan ettiği anlaşıldığından küçük çiftçi muaflığım 1972 yılında yitirdiği ve 1973 yılından itibaren de gerçek usulde mükellefiyetinin tesisi ile 1973 yılma ilişkin beyannamesinin kanuni süresinde verilmesi gerekmektedir. Bu lazimeye uymayan davalı hakkında matrahın re'sen takdiri ile vergi salınması yerinde ise de olayın cereyan tarzı itibariyle vergi ziyaına kasten sebebiyet verildiği kabul edilemeyeceğinden tarhiyata kaçakçılık cezası ilhakında isabet bulunmamaktadır. Bu nedenlerle davanın kabulü ile dava konuşu Temyiz Komisyonu Yedinci Dairesi kararının bozulmasına, vergi aslının re'sen takdirine ve kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesine oybirliğiyle karar verildi.