Danıştay Üçüncü Daire

Kamu personelinin otel ve lokanta masrafları gider olarak yazılamaz. Dosyanın incelenmesinden, davacı şirketin 1982 yılında otel ve lokanta masraflarım üstlendiği şahısların çeşitli kamu kuruluşlarınca geçici görevle görevlendirilmiş olmaları sebebiyle kanunen harcırah ödemesine müstehak bulundukları anlaşılmış oluğuna göre, bu şahıslar için davacı şirket tarafından fuzulen yapılan otel ve lokanta giderlerinin 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesinin 1. bendinde sözü edilen ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderler içinde mütalaa edilmesi mümkün bulunmamaktadır. Öte yandan şirket tarafından ihtilaflı dönemde şirket personeline verilen ayakkabı ve konfeksiyon giderleri ile yemek gideri ise sözü edilen kanunun 27. maddesinde gelir vergisinden müstesna edilen ödemelerden değildir. Açıklanan bu sebeplerle, aksine verilen vergi mahkemesi kararında isabet görülmediği cihetle temyiz isteminin kabulü ile mezkur kararın bozulmasına 2577 sayılı kanunun 49. maddesinin 2. bendi hükmü uyarınca davanın reddine oyçokluğuyla karar verildi.