|
ANONİM ŞİRKETE AYNI SERMAYE OLARAK KONULAN ANCAK TAPUDAN DEVRİ YAPILMAYAN GAYRİMENKULÜN SATIŞINDA EMSAL BEDELİN ESAS ALINMASI GEREKTİĞİ HK.
Kararın Düzeltilmesini İsteyen : ...
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Mevlana Vergi Dairesi Müdürlüğü - KONYA
İstemin Özeti : 1995 yılı işlemleri incelenen yükümlü şirket adına ikmalen ve resen ağır kusur ve kusur cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Konya Vergi Mahkemesi 30.4.1997 günlü ve E:1996/826, K:1997/265 sayılı kararıyla; kusur cezalı katma değer vergisi yönünden davayı reddetmiş, ağır kusur cezasını ise kusura çevirmiştir.
Taraflar temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 15.4.1999 günlü ve E:1997/3974, K:1999/1545 sayılı kararıyla; vergi dairesi müdürlüğü temyiz istemini reddetmiş, yükümlü temyiz istemini ise, 213 sayılı Yasanın 134 üncü maddesi ile 3 üncü maddesinin (B) bendinin değerlendirilmesinden vergilendirme işlemi yapılırken muamelelerin maddi ve hukuki ilişkisinin araştırılması gerektiği sonucuna varıldığı, 29.12.1995 tarihli fatura ile toplam 1.336.944.000.- lira bedelle, kollektif şirket iken 20.7.1995 ... A.Ş. ünvanına dönüşen firmaya satılan gayrimenkulün satış bedeli, emsal satış bedelinin altında bulunarak olayın takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyonunca belirlenen 9.000.000.000.-lira satış bedeline göre farkı oluşturan miktarın 1995 yılı Aralık dönemi beyannamesinde beyan edilen matraha eklenmek suretiyle kusur cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, vergi inceleme elemanı tarafından faturada görülen bedelin Vergi Usul Kanununun öngördüğü emsal bedelin altında olması nedeniyle gayrimenkulun emsal bedeli 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 267. maddesinin 3. sırasına göre takdir esası yöntemi ile tespit ettirilmiş ise de, şirkete ayni sermaye olarak konulan gayrimenkulün tapuda yükümlü şirket adına değil, ... Anonim Şirketi adına kayıtlı olduğu, adı geçen firma tarafından emlak vergisi beyannamesinin verildiği, beyannamede emlak vergisine tabi rayiç bedelin 560.000.000.- lira olarak beyan edildiği hususlarının incelenmediğinin görüldüğü, 1987 yılında yapılan sermaye artırımı nedeniyle işletmenin mevcutları arasında aktifte yer alan, ancak tapu kütüğünde devir yapılmaması nedeniyle taşınmazın mülkiyetini iktisap edemeyen yükümlü şirketin, yanlışlıkla şirket aktifinde gösterdiği taşınmazı, düzenlediği 29.12.1995 tarihli fatura ile ... A.Ş'ne devir tarihindeki değeri belli ederek emlak vergi değerinin üzerinde satmasının, defterinde hasılat kısmına yazarak muhasebeleştirip beyan etmesinin başlangıç yıllarında yapılan yanlışlığın ve taraflar arasında oluşan maddi ve hukuki ilişkinin düzeltilmesi anlamında değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle kabul ederek kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Konya Vergi Mahkemesi 21.3.2001 günlü ve E:2001/179, K:2001/228 sayılı kararıyla; ayni sermaye olarak yükümlü şirkete intikal eden ve şirketin aktifleri arasına girmiş bulunan gayrimenkulün satışının 3065 sayılı Yasanın 1 inci maddesinin 1 inci fıkrası hükmü gereğince katma değer vergisine tabi olması gerektiği sonucuna varıldığı, davacı şirketçe düzenlenen satış faturasında da katma değer vergisinin ayrıca gösterildiğinin anlaşıldığı, 213 sayılı Yasanın 267 nci maddesinde emsal bedelin tanımlandığı, dava konusu olayda satışı yapılan gayrimenkul arsasının m2 birim fiyatı için gayrimenkul alım satımı yapan on ayrı emlak komisyoncusunun bu gayrimenkulün üzerinde bulunduğu arsa için bildirdikleri fiyat ortalamasının 5.147.415.000.- lira olduğu, ayrıca arsanın üzerinde 2000 m2 kapalı alana sahip binanın yapılış tarihi itibarıyla amortismanı da dikkate alınmak suretiyle gayrimenkulün bulunduğu bölge gözönüne alınarak toplam 9.000.000.000.-lira takdir edildiği, 1987 yılında davacı şirkete ayni sermaye olarak konulduğu tarihte gayrimenkule kaza mercilerince 896.380.000.-lira değer biçildiği, 213 sayılı Yasaya göre değerlemeye tabi tutulduğunda ise alım satım tarihindeki emsal değerinin 31.709.240.485.- lira olarak belirlendiği, bu durumda davacı şirketin satmış olduğu gayrimenkul için takdir edilen 9.000.000.000.-lira emsal satış bedelinin mahkemece de kabul edildiği, bulunan bu rakamın davacı şirketin beyanına ilavesi sonucunda yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık görülmediği gerekçesiyle ilk kararında ısrar etmiştir.
Yükümlü şirketin temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu 26.10.2001 gün ve E:2001/274, K:2001/377 sayılı kararıyla ısrar kararındaki aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile temyiz istemini reddetmiştir.
Yükümlü, hatalı yapılan işlemin düzeltilmesi amacıyla gayrimenkulün satışının yapıldığını, aslında gayrimenkulün mülkiyetinin hiç bir zaman kendilerine ait olmadığını ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemiştir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi Ali ALPAN'ın Düşüncesi : Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Buket ORAL'ın Düşüncesi : Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54.maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54 üncü maddesinde, Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine, 7.6.2002 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X - K A R Ş I O Y
Düzeltilmesi istenen kararın "Karşı Oy" yazısında yer alan hukuksal nedenlerle istemin kabulü, kararın kaldırılması ısrar kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun kabulü gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.
BŞ/ŞGK
|